Συμβολή στον διάλογο για την Πανελλαδική Συνδιάσκεψη του ΣΥΡΙΖΑ ΕΚΜ

Η  Πανελλαδική  Συνδιάσκεψη  του  ΣΥΡΙΖΑ  ΕΚΜ  που  θα  πραγματοποιηθεί τις  επόμενες ημέρες  θεωρώ  ότι  θα  είναι  ορόσημο  για  την  πάρα  πέρα πορεία  της   Αριστεράς  στην  χώρα  μας  ,ακόμη  και  για  την  Ευρωπαϊκή  αριστερά   αφού εκεί θα μπουν  οι  βάσεις  για  την  διαμόρφωση  ενός  σύγχρονου , προοδευτικού, ανατρεπτικού, ριζοσπαστικού  σχεδίου  που θα  υλοποιήσει  ο  νέος  Αριστερός πολιτικός  φορέας  που  δημιουργείται  και που  θα είναι  η  συνέχεια   ενός δύσκολου αλλά αξιέπαινου  δρόμου  που  χαράχτηκε  από  την  έως  τώρα  πορεία  του  ΣΥΡΙΖΑ.

Στην  σημερινή  κατάσταση της  χώρας  μας και  με τα  φανερά  τραγικά  αποτελέσματα  των έως  τώρα  νεοφιλελεύθερων πολιτικών ,με  αποκορύφωση των μνημονιακών  πολιτικών , που καθημερινά  αυξάνουν   τα  θύματα  της  κοινωνίας  ,φέρνοντας  τους  στην  εξαθλίωση  και  στην  φτώχια , χρειάζεται  πρωτίστως  μία  Αριστερά  που  θα εμπνεύσει  και  θα δώσει  ελπίδα  σε  όλο  αυτόν  τον  κόσμο  , να  μπορέσει  να  τον  κρατήσει  ζωντανό ,να  μην  διώχνει  τους νέους στο  εξωτερικό ,να  αφυπνίσει  συνειδήσεις  και  να  πείσει  ότι  αξίζει να  συμμετέχει    στους  μαζικούς  αγώνες  ,αξίζει  να  συμμετέχει  σε  συλλογικά  όργανα  για κοινούς  αγώνες, αξίζει  να συμμετέχει  ακόμη  και  σε  πολιτικούς φορείς  που  θα  συναποφασίζει μέσα από  δημοκρατικές  διαδικασίες  για  τις  θέσεις  τους  και  τις  δράσεις  τους  .
Το  στοίχημα  σε  όλη  την πορεία  της  Αριστεράς  παραμένει  στο  πόσο  θα  καταφέρει  να  περάσει  την  κοινωνία  από  την ανάθεση  στην συμμετοχή ,από  τον  ανταγωνισμό  στην  αλληλεγγύη, από  την  συντήρηση  στην  ριζοσπαστικοποίηση.
Θεωρώ  ότι το σχέδιο  διακήρυξης  που  προτάθηκε  από  την  Πολιτική  Γραμματεία του  ΣΥΡΙΖΑ  ΕΚΜ  προς  συζήτηση  στην Π.Σ. είναι  μια πολύ  καλή  βάση  συζήτησης  και  περιέχει  τα  βασικότερα  σημεία  μίας  καθαρά  Αριστερής  ριζοσπαστικής  ανάλυσης  που  μπορεί  να  «ακουμπήσει» στην  σημερινή  ελληνική  πραγματικότητα.

Αρχικά  το  σχέδιο διατυπώνει  τις σύγχρονες  ανάγκες  της  κοινωνίας  που  ασφυκτιά  μέσα  σε αυτό  το  περιβάλλον της  σήψης  και  εκφράζει  την  ανάγκη της  ανατροπής   αποσκοπώντας σε μια χειραφετημένη Ελλάδα της εργασίας, της δικαιοσύνης και της δημιουργικότητας μέσα σε μια ριζικά διαφορετική Ευρώπη.

Στην  συνέχεια αφού αναλύει  την  παγκόσμια  κατάσταση  δείχνει  τους  στόχους  του καπιταλισμού και  για  την  χώρα μας , «Αναζητώντας διαρκώς νέα πεδία κερδοφορίας, το κεφάλαιο έχει στραφεί προς τις αναπτυγμένες χώρες της Ευρώπης. Αποσκοπεί να εξομοιώσει τελικά την Ευρώπη ολόκληρη με τις χώρες του «τρίτου κόσμου» και να επαναφέρει τις σχέσεις κεφαλαίου-εργασίας σε σχέσεις ανάλογες με εκείνες που χαρακτήριζαν την Αγγλία τον 19ο αιώνα.»   Και  δείχνει  τον  ρόλο του  κεφαλαίου και  των  πολιτικών  δυνάμεων  που  το  εκφράζουν « Το μεγάλο κεφαλαίο, οι πολιτικές δυνάμεις που το εκφράζουν και ο εγχώριος δικομματισμός αντιμετώπισαν τη χώρα μας ως το πειραματόζωο όπου θα μπορούσαν να δοκιμαστούν εργαστηριακά οι νέες συνταγές.»  
Στην  ενότητα  του  σχεδίου που  αναφέρει  για τις  καταβολές   του  ΣΥΡΙΖΑ  θεωρώ  ότι  στο  σημείο «  … η αντίσταση στη δικτατορία, το φοιτητικό κίνημα, η εξέγερση του Πολυτεχνείου και οι αγώνες ενάντια στον ιμπεριαλισμό πρέπει να προστεθεί  οι  αγώνες  ενάντια  σε  νεοφιλελεύθερες ακραίες  επιδιώξεις ( όπως πράξη νομοθετικού  περιεχομένου το 1985,νόμος Γιανίτση ,άρθρο  16 για  την  παιδεία) .» Τέλος  καλώς  αναφέρεται  η  πρόθεση  του  ΣΥΡΙΖΑ ΕΚΜ για  την  ενότητα  της  Αριστεράς και  συγκεκριμένα   «Μαχόμενος πάντα για την ενότητα ολόκληρης της Αριστεράς, ο ΣΥΡΙΖΑ-ΕΚΜ διεκδικεί σήμερα κυβέρνηση της Αριστεράς που θα στηρίζεται σε μια νέα, πλατιά και ισχυρή κοινωνική και πολιτική πλειοψηφία ώστε να υπηρετηθούν αποτελεσματικά τα λαϊκά συμφέροντα.»  Ανεξάρτητα  βέβαια  από  την  σεχταριστική  στάση  της  ηγεσίας  του ΚΚΕ  που  δείχνει  ότι  δεν  αντιλαμβάνεται  ότι  η  αποτυχία  του  ΣΥΡΙΖΑ ΕΚΜ στην  παρούσα  φάση ( και  από  κυβερνητική  θέση χειρότερα  ακόμη ) θα συμπαρασύρει  στην  αφάνεια  για πολλά  χρόνια    τον ευρύτερο πολιτικό  χώρο  της  Αριστεράς  κομμουνιστικής  και μη, καθώς  μάλιστα θα  μεγαλώσει  νεοσυντηρητικές και  φασίζουσες  νοοτροπίες. 
Από  τα  καλύτερα  σημεία  της  διακήρυξης -θεωρώ ότι- είναι  η  ενότητα που  αναφέρεται  στον  στρατηγικό  στόχο  του  ΣΥΡΙΖΑ  ΕΚΜ   που  είναι  ο σοσιαλισμός με δημοκρατία και ελευθερία. Εκεί  αναλύεται  με  μεστό  τρόπο  και  με  λίγα  λόγια για  την  ποιότητα  του  σοσιαλισμού  που  στοχεύεται   όπως  « Για μας ο σοσιαλισμός δεν είναι ο εξωραϊσμός του καπιταλισμού ούτε η δήθεν ‘φιλολαϊκή’ διαχείρισή του. Ο καπιταλισμός συνιστά σύστημα εκμετάλλευσης που στηρίζεται στην κοινωνική παραγωγή με στόχο και κίνητρο το ιδιωτικό κέρδος, σύστημα που εμείς αντιμαχόμαστε  και  ακόμη    Για μας ο σοσιαλισμός είναι άρρηκτα δεμένος με την ενεργητική συμμετοχή όλων στις οικονομικές, κοινωνικές και πολιτικές υποθέσεις και κατοχυρώνει την αντίστοιχη διάχυση της εξουσίας. Ο σοσιαλισμός είναι άρρηκτα δεμένος με τη δημοκρατία. Δημοκρατία τυπική αλλά κυρίως ουσιαστική, δημοκρατία έμμεση, μέσω αντιπροσώπευσης, αλλά και δημοκρατία άμεση, με την ενεργό συμμετοχή όλων. Η δημοκρατία συνιστά παραγωγική δύναμη, όπου η συλλογικότητα αναδεικνύει έμπρακτα την υπεροχή της έναντι της ατομικότητας και η αλληλεγγύη τη δύνατακτικμού στηράκάΟ σοσιαλισμμή της έναντι του ανταγωνισμού»
Βέβαια  σε  μία  προτεινόμενη πολιτική  διακήρυξη  είναι δύσκολο  να  προσδιοριστούν  όλες  οι  λεπτομέρειες  και   θα  χρειαστεί  να  μπουν  σε  ένα  άλλο  λεπτομερέστερο  σχέδιο όπως  στο  σημείο  που  αναφέρεται  το  «Οι πάσης φύσεως εκλογές είναι απολύτως αναγκαίες, αλλά οι εκλεγμένοι -και οι διάφοροι ειδικοί που αυτοί επιστρατεύουν- δεν πρέπει να παραμένουν ανεξέλεγκτοι μέχρι τις επόμενες εκλογές»  αυτή  η   θέση  σίγουρα  πρέπει  να  προσδιοριστεί  με συγκεκριμένους  τρόπους  και  όχι να  μένει  αόριστα  στον  «αέρα».
Προσδιορίζεται  ακόμη  ο χρόνος  και  τον  δρόμο  που θα  ακολουθηθεί  για  τον  σοσιαλισμό  στο  σημείο «….Ο σοσιαλισμός είναι στόχος αλλά και δρόμος συνεχούς αγώνα, με περιόδους έντασης και περιόδους ύφεσης, με ρήξεις, άλματα και μεγάλες τομές. Είναι δρόμος που αποσκοπεί σε μακροπρόθεσμους στόχους, αλλά ξεκινά πάντοτε από το σήμερα……..» και  δεν  περιμένουμε  αόριστα να  «ωριμάσουν» οι  συνθήκες  δηλ. μπορεί και  στην ..δευτέρα  παρουσία!!
Σωστά  ακόμη  αναφέρεται  ότι  «Στόχος μας είναι ο σοσιαλισμός στην Ελλάδα και στην κλίμακα της Ευρώπης »,αφού  είναι  πολύ  δύσκολο σήμερα  να  υπάρξουν  μοναδικές  αποκομμένες κοιτίδες (χώρες) σοσιαλισμού .Ακόμη σωστότερο  είναι  που  στην  σημερινή  κατάσταση  προσδιορίζεται  ως  άμεσος «κεντρικός  στόχος  του  ΣΥΡΙΖΑ ΕΚΜ   είναι η ανατροπή της κυριαρχίας των δυνάμεων του νεοφιλελευθερισμού και των μνημονίων…..»
Βέβαια  και  η θέση  ότι  στηρίζει  τα  δίκαια   λαϊκά  αιτήματα και  τα  εντάσσει  στο  πρόγραμμα  του  είναι  πολύ  θετικό και  ακόμη  περισσότερο  ότι   επιδιώκει την  ανάπτυξη « ενός κινήματος ανυπακοής στον εντεινόμενο κρατικό και εργοδοτικό αυταρχισμό,»  σε  αυτό  το  σημείο θεωρώ ότι  πρέπει  να  πάρει   ΣΑΦΗ  θέση  στήριξης  αυτού  του  κινήματος  με έμπρακτες  πράξεις προς τους  αγωνιστές  του (πχ με  νομική  υποστήριξη ) .Καλώς  βέβαια  αναφέρεται η  ανάγκη «… στην απομόνωση του κυβερνητικού και εργοδοτικού συνδικαλισμού και στη διαμόρφωση ενός νέου, ισχυρού και μαχητικού, ταξικού και αυτόνομου, συνδικαλιστικού κινήματος…»  Επίσης και  « Οφείλουμε να οικοδομήσουμε ένα πλατύ αντιφασιστικό και δημοκρατικό κίνημα  ….»
Στο  σημείο  που  αναφέρεται  σχετικά  με  την  τιμωρία  όσων  έφεραν  την  χώρα και  τους  πολίτες  της σε  αυτήν  την  άσχημη  σημερινή  κατάσταση  και  συγκεκριμένα « Διεκδικεί τη ριζική αναδιάρθρωση του κομματικού και πολιτικού συστήματος που οδήγησε και οδηγεί τη χώρα στη χρεοκοπία και τη δίκαιη τιμωρία εκείνων που οδήγησαν ιδιοτελώς τα π,0ησης﷽﷽﷽﷽ιστικης ιστεράγματα εδώ » θεωρώ  ότι  πρέπει  να  προστεθεί  «και όσων  με τις παραλείψεις  τους  η  εμφανή  ανικανότητα  τους».
Στους  προγραμματικούς  στόχους  έχω να σημειώσω  τα εξής :
-Σωστά σαν  πρώτη   προτεραιότητα μπαίνει  η  ασπίδα  κοινωνικής  προστασίας  και  η  άμεση  ακύρωση των  μνημονίων  ,καθώς  και  η  καταγγελία των   δανειακών  συμβάσεων , αλλά  θεωρώ σοβαρή  παράλειψη  ότι δεν  αναφέρεται  ευκρινώς  και    σαφώς  η  ανάγκη  διεθνούς  ελέγχου του χρέους  που  θα  διαγραφτεί   τουλάχιστον  όσο  χαρακτηρισθεί  παράνομο, τοκογλυφικό, επαχθές καθώς και αυτό   που  απομένει  να  πληρωθεί  από  αυτούς  που  επωφελήθηκαν  από  αυτό (μεγαλοτραπεζίτες, μεγάλο  κεφάλαιο  κλπ).
Στο  θέμα  της  βασικής μας  θέση  που  συμπυκνώνει  το  σύνθημα  «καμιά  θυσία  για  το  ευρώ»  και  ότι  , απόλυτη προτεραιότητα για μας είναι η αποτροπή της ανθρωπιστικής καταστροφής και η ικανοποίηση των κοινωνικών αναγκών, και όχι η υπαγωγή σε υποχρεώσεις που άλλοι ανέλαβαν υποθηκεύοντας τη χώρα.»  Θεωρώ  ότι  πρέπει να προστεθεί   το  τελευταίο  μέρος  της προσθήκης  του Αρ.Ρεύματος και της πρωτοβ. Αρ.Αν που  λέει «Ο ΣΥΡΙΖΑ, δεσμεύεται ότι, παρά τις όποιες δυσκολίες, δεν πρόκειται να αναδιπλωθεί αλλά ότι θα εφαρμόσει με συνέπεια το προοδευτικό πρόγραμμά του, υπογραμμίζοντας από σήμερα στον ελληνικό λαό ότι η αντιμνημονιακή και προοδευτική επιλογή του δεν υπόκειται σε εκβιασμούς και εκβιαστικά διλήμματα και δεν πρόκειται να ανακοπεί υπό την πίεση των γνωστών εκβιασμών σε σχέση με το ευρώ και το όριο της ευρωζώνης. Ότι όποιες δυσκολίες και αν επέλθουν σε ένα αντιμνημονιακό προοδευτικό δρόμο από τις συνακόλουθες εξελίξεις σε σχέση με τους πιστωτές και τις δομές της ευρωζώνης, θα είναι προσωρινές και αντιμετωπίσιμες και σε κάθε περίπτωση προτιμότερες από το μαρτύριο της αδιέξοδης και χωρίς προοπτική μνημονιακής κηδεμονίας και συνεχούς εξαθλίωσης.»
Ένα  θέμα  που  θεωρώ  ότι  είναι  σημαντική  έλλειψη  στην  διακήρυξη είναι  η  μη  αναφορά  στο   πάγιο  αίτημα  μας - και  επιδίωξης  μας - στην  κατοχύρωση  ακόμη  και συνταγματικά  ως  πάγιου  εκλογικού  συστήματος  την  απλή  και  ανόθευτη  αναλογική  ,που  αποτυπώνει  αληθινά  τις  εκλογικές  προτιμήσεις  των  πολιτών. Θεωρώ  ότι  είναι θέμα αξιοπιστίας  του  χώρου  μας  να  μπει  στην  διακήρυξη, που  εν  τέλει  αν  επιτευχθεί  αυτός  ο  στόχος  θα  είναι  μια  μεγάλη  δημοκρατική  νίκη  του  τόπου με  την  σφραγίδα  της Αριστεράς και  να  μην  σκεφτόμαστε καιροσκοπικά και  κοντόφθαλμα.
Η πραγματική  δύναμη  της  Αριστεράς βρίσκεται  στην  εμπιστοσύνη  προς  τον  λαό  και  κερδίζει  όταν  συμπεριφέρεται  αξιόπιστα και  σταθερά  με  συλλογικότητα  μακριά  από  παραγοντισμούς  και   αμφισημίες.
Τέλος  σχετικά  με τον φορέα  που  συγκροτούμε  σίγουρα « …. είναι ανοιχτός σε ολόκληρο το δημιουργικό και αγωνιστικό δυναμικό της κοινωνίας μας, ανεξάρτητα από πολιτική καταγωγή ή προηγούμενες ιδεολογικές δεσμεύσεις.» Παράλληλα να  τονιστεί  ότι  «Ομάδες και στελέχη με κυβερνητικές ευθύνες, ή κεντρικούς πολιτικούς ρόλους, δεν έχουν θέση ούτε στις οργανώσεις, ούτε στα ψηφοδέλτια τους ΣΥΡΙΖΑ» 
Ρουμελιωτάκης  Θοδωρής
Μέλος  της  ΠΣΕ  ΣΥΡΙΖΑ  ΕΚΜ