MY KTEO

Πέμπτη 16 Αυγούστου 2018

Με ψύχραιμη ματιά


Άφησε αρκετό χρόνο να περάσει από τη φονική φωτιά στο Μάτι Αττικής ο πρώην Συντονιστής της Νομαρχιακής του ΠΑΣΟΚ Εύβοιας Βαγγέλης Αυλωνίτης και με ψύχραιμη ματιά σχολιάζει:
Μόνο που τώρα είναι αργά για δάκρυα....

Ήταν ένα ζεστό καλοκαιρινό πρωινό του 1984 όταν ο τότε υπουργός Χωροταξίας, Οικισμού και Περιβάλλοντος Αντώνης Τρίτσης αποφάσισε να θέσει σε εφαρμογή το πρόγραμμα «Οι ακτές ανοικτές».
Έναν χρόνο πριν είχε ψηφιστεί ο νόμος 1337, που μεταξύ των άλλων προέβλεπε ότι σε ζώνη πλάτους 500 μέτρων από τις ακτές δεν επιτρέπονταν περιφράξεις και θα κατεδαφίζονταν όσες είχαν κατασκευαστεί και παρεμπόδιζαν την πρόσβαση στη θάλασσα.

Ο Αντ. Τρίτσης και οι συνεργάτες του ήθελαν η πρώτη εφαρμογή του νόμου να γίνει μέσα από μια εμβληματική κατεδάφιση που θα έδινε στους πολίτες το μήνυμα ότι αρχίζει μια μεγάλη προσπάθεια για να μπει τάξη στο πολεοδομικό χάος.

Ο κύβος ερρίφθη και η εμβληματική κατεδάφιση θα ήταν η παράνομη περίφραξη στο σπίτι του Γεωργίου Παπαδόπουλου στο Λαγονήσι, μια βίλα που είχε παραχωρηθεί στον δικτάτορα από τον Αριστοτέλη Ωνάση.

Τα συνεργεία κατεδάφισης έφτασαν στην ώρα τους, οι επιτελείς του ΥΧΟΠ επίσης. Μόνο που όταν οι μπουλντόζες έπιασαν δουλειά άρχισαν να εκτυλίσσονται σκηνές αρχαίας… κωμωδίας. Ξαφνικά από τη διπλανή βίλα ακούγονταν ουρλιαχτά και μέσα σε χρόνο dt οι επιτελείς του υπουργείου βρέθηκαν απέναντι σε μια καλοστεκούμενη κυρία τρίτης ηλικίας, η οποία φορώντας μια καλαίσθητη robe de chambre άρχισε να απειλεί θεούς και δαίμονες με σπαρακτικές κραυγές, δηλώνοντας παράλληλα με ιδιαίτερο τουπέ το ονοματεπώνυμό της. Επρόκειτο για μέλος ζάπλουτης οικογένειας.

Η κατεδάφιση της περίφραξης συνεχίστηκε και το βράδυ στο μοναδικό τηλεοπτικό δελτίο ειδήσεων της εποχής, εκείνο της ΕΡΤ, παρουσιάστηκε το ρεπορτάζ με τη σημαντική πρωτοβουλία του Αντ. Τρίτση αλλά και πλάνα από την ολοφυρόμενη grande dame. Ε, αυτό ήταν. Ο Αντ. Τρίτσης δέχθηκε τηλεφώνημα από πρόσωπο που βρισκόταν πολύ ψηλά και δεν συμμερίστηκε την εμβληματική πρωτοβουλία του υπουργού του. Με το πέρας του καλοκαιριού, στις 21 Σεπτεμβρίου 1984, ήρθε και ο ανασχηματισμός. Ο οραματιστής υπουργός αποχώρησε από το ΥΧΟΠ χειροκροτούμενους από τους υπαλλήλους του υπουργείου, τους αρχιτέκτονες και τους μηχανικούς, τους μοναδικούς δηλαδή που είχαν καταλάβει πόσο σημαντική ήταν η πρωτοβουλία του και πόσο θα άλλαζε τη χώρα.

Ιδια νοοτροπία

Την ιστορία αυτή μου τη διηγήθηκε προ ημερών ένας εκ των στενότερων συνεργατών του Αντ. Τρίτση, με αφορμή ότι έτσι ξαφνικά μέσα στη γενική οδύνη όλοι θυμήθηκαν τον οραματιστή υπουργό. Ολοι ανεξαιρέτως άρχισαν να κάνουν δηλώσεις μεταμέλειας για έναν νόμο που ψηφίστηκε πριν από 35 χρόνια και που συστηματικά επιδίωξαν και κατάφεραν να μην εφαρμοστεί.
Μόνο που τώρα είναι αργά για δάκρυα, είναι αργά γι’ αυτό τον νόμο. Γιατί εάν κάτι δεν έχει αλλάξει από το 1983 και μέχρι σήμερα είναι η συντονισμένη αντίσταση απέναντι σε κάθε προσπάθεια αλλαγής. Η συντονισμένη αντίσταση στη νομιμότητα, η συντονισμένη αποθέωση της αυθαιρεσίας και της παρανομίας.