Κάποιοι εκστασιάζονται με τον κυνισμό, τον αμοραλισμό και
τις μεθόδους που χρησιμοποιεί ο «ηγέτης» για να «τελειώσει» τον πρώην συνεταίρο
του. Δικαίωμα τους. Απλά τους θυμίζω ότι αυτές οι πρακτικές δεν χαρακτηρίζουν
τους ηγέτες. Μάλλον σκηνές από ταινία με τον Δον Κορλεόνε
θυμίζουν. Όπως «τελείωναν»
δηλαδή όσους ήταν άχρηστοι πλέον για τη «δουλειά». Και ας φιλιόντουσαν σταυρωτά
πάνω στις εξέδρες, όταν ξεκινούσαν τη «δουλειά». Στην νέα «δουλειά» που
ετοιμάζει ο «ηγέτης» δεν κολλάει ο παλιός του συνέταιρος. Τώρα χρειάζεται «προοδευτικούς»
πρόθυμους συνεταίρους, για να πολεμήσει τον «νεοφιλελευθερισμό» και την
παλινόρθωση της «δεξιάς», όπως χαρακτηριστικά λέει. Μέχρι στιγμής δεν έχει
πιάσει και πολύ το νέο αφήγημα, αν κρίνουμε πόσοι «τσιμπήσανε». Όσο όμως θα
ζυγώνουν οι εκλογές, βάζω στοίχημα ότι το σύνθημα, «ο λαός δεν ξεχνά τι
σημαίνει δεξιά», θα είναι το βασικό σύνθημα της εκστρατείας του «προοδευτικού
Μετώπου». Τώρα αν θα υπάρξουν αφελείς να τον ακολουθήσουν και πόσοι, δεν ξέρω.
Αυτό μόνο μετά τις εκλογές θα το γνωρίζουμε.