MY KTEO

Σάββατο 13 Απριλίου 2019

Τι είπε ο Σταματούκος στο 8ο Συνέδριο της Oμοσπονδίας Συλλόγων Υπαλλήλων Αιρετών Περιφερειών Ελλάδας

Αυξημένες δυνάμεις έδωσαν για 2η φορά οι εργαζόμενοι στις περιφέρειες, στο ψηφοδέλτιο της «Ενωτικής Αγωνιστικής Κίνησης» κατά 65% σε ψήφους και 40% σε έδρες. Η «Ενωτική Αγωνιστική Δύναμη» έλαβε 102 από 62 ψήφους στο 7ο Συνέδριο και πήρε 14 από 10 έδρες
που είχε. Για αντιπροσώπους στην ΑΔΕΔΥ, έλαβε 104 από 69 ψήφους στο 7ο Συνέδριο και εξέλεξε 7 από 4 αντιπροσώπους που είχε εκλέξει πριν.

Σε ανακοίνωση, η «Ενωτική Αγωνιστική Κίνηση» αναφέρει πως «με μεγαλύτερη δύναμη συνεχίζουμε» και προσθέτει ότι οι εργαζόμενοι «επαναβεβαίωσαν την απόφασή τους να παραμείνουν στο τιμόνι της Ομοσπονδίας οι ταξικές δυνάμεις, ανέδειξαν με αποφασιστικό τρόπο τη θέλησή τους να συνεχίσουμε το δρόμο του αγώνα και της διεκδίκησης για τα δικά μας αιτήματα, για τις δικές μας ανάγκες.

Στο 8ο Συνέδριο της Ομοσπονδίας, οι αντιπρόσωποι με συντριπτική πλειοψηφία ενέκριναν την αγωνιστική δράση, το Διοικητικό και Οικονομικό Απολογισμό, το Διεκδικητικό Πλαίσιο και τον Προϋπολογισμό. Με δυνατή φωνή απαίτησαν να συνεχίσουμε το δρόμο που χαράξαμε και καταφέραμε να δώσουμε ώθηση στη δράση όλων των πρωτοβάθμιων Συλλόγων των περιφερειών.

Μέσα σ' ένα καλά οργανωμένο Συνέδριο, με πλούσιο διάλογο, οι αντιπρόσωποι κατέθεσαν τις σκέψεις και τις προτάσεις τους, αναγνώρισαν τη δουλειά που έχει γίνει σε όλα τα επίπεδα».

Είμαι ο Βαγγέλης Σταματούκος, αντιπρόεδρος του συλλόγου στην περιφερειακή ενότητα Εύβοιας, μέλος του συντονιστικού στην Στερεά Ελλάδα, μέλος του υπηρεσιακού συμβουλίου, μέλος του συμβουλίου επιλογής προϊσταμένων, μέλος του νομαρχιακού τμήματος της ΑΔΕΔΥ. Γιατί τα λέω όλα αυτά; Θα σας πω στην πορεία για το κάθε ένα απ’ αυτά τα Σώματα τα οποία συμμετέχω.
Συνάδελφοι, αυτό που πρέπει να αναγνωρίσουμε όλοι σήμερα εδώ πέρα, είναι ότι το 8ο συνέδριο είναι μακράν το πιο άρτιο από πλευράς οργάνωσης, το πιο συμμετοχικό από πλευράς παρουσίας των συναδέλφων στο συνέδριο, και πιστεύω ότι στο τέλος θα έχει αναπτυχθεί ένας τέτοιος προβληματισμός που θα μας δώσει ώθηση έτσι ώστε το 9ο συνέδριο να είναι ακόμα πιο παραγωγικό που πιστεύω ότι δεν θα είμαι στο 9ο συνέδριο, γιατί έχω φτάσει στα 65 τώρα, οπότε μάλλον θα έχω αποχωρήσει από την υπηρεσία έτσι κι αλλιώς.
Να ξεκινήσω από αυτό εδώ που κάποιοι το αμφισβήτησαν. Υπάρχει κάποιος συνάδελφος που δεν πιστεύει ότι με τον αγώνα και την οργάνωση θα πετύχουμε πράγματα; Το λαϊκό κίνημα γενικότερα, εργατικό, συνδικαλιστικό, ό,τι πέτυχε το πέτυχε με την καλή οργάνωση και τον καλό αγώνα.
Ποιος το αμφισβητεί αυτό; Υπάρχει αντίρρηση ότι πρέπει να παλέψουμε τις αντιλαϊκές πολιτικές; Εκτός αν δεν πιστεύουμε ότι εφαρμόζονται αντιλαϊκές πολιτικές. Αν δεν πιστεύουμε ότι μας έχουνε φορτώσει περισσότερο χρόνο εργασίας αντί να μειώνεται λόγω της εξέλιξης της επιστήμης και της τεχνολογίας.
Εκτός αν δεν πιστεύουμε ότι αντιλαϊκό είναι να μην είναι στελεχωμένες και εξοπλισμένες οι υπηρεσίες μας. Εκτός αν δεν πιστεύουμε ότι 40 και πλέον τοις εκατό των αποδοχών μας έχουν αφαιρεθεί και αυτά δεν είναι αντιλαϊκά;
Άρα λοιπόν το πολιτικό πλαίσιο, πάνω στο οποίο πρέπει να προβληματιστούμε είναι αυτό και θα διεκδικήσουμε την κάλυψη των σύγχρονων αναγκών μας οι οποίες γνωρίζετε πολύ καλά ποιες είναι να μην φάω χρόνο με το να τις απαριθμήσω.
Συνάδελφοι, έχω σημειώσει κάποια πράγματα από τις τοποθετήσεις των παρατάξεων και πάνω σ’ αυτά θέλω να αναφερθώ, και πρώτα πρώτα, να πούμε ότι μπορεί ένας γενικός διευθυντής νάναι και εκπρόσωπος των εργαζομένων; Είναι ηθικό; Είναι νόμιμο;
Νόμιμο μπορεί να είναι. Είναι ηθικό; Και μάλιστα να λέμε ότι μπορεί να εξυπηρετεί την πολιτική την οποία αντιπαλεύουμε και από την άλλη να την αντιπαλεύει κιόλας αυτή την πολιτική;
Είναι οξύμωρο αυτό ή δεν είναι; Και δεν αναφέρομαι σε συναδέλφους οι οποίοι είναι ικανοί, και ντρέπονται γιατί έχουν τοποθετηθεί με τον τρόπο που έχουν τοποθετηθεί. Και εδώ έχει σημασία αυτό που σας είπα ότι συμμετέχω, συμμετέχω, κολοκύθια συμμετέχω, είμαι εκλεγμένος 4 συνεχείς διετίες στα συμβούλια επιλογής προϊσταμένων το οποίο δεν έχει συνεδριάσει ποτέ συνάδελφοι. Γιατί; Ας αναρωτηθούμε.
Τι εξυπηρετεί αυτή η συνεχής τοποθέτηση προϊσταμένων, διευθυντών, γενικών διευθυντών, με τον τρόπο με τον οποίον γίνεται;
Μίλησαν κάποιοι για καπέλωμα, θα σας διαβάσω ένα μήνυμα στο κινητό μου, ως μέρος του νομαρχιακού τμήματος της ΑΔΕΔΥ. Αυξονίδης Άρης είναι ο πρόεδρος του Νομαρχιακού της ΑΔΕΔΥ, της ΠΑΣΚΕ μέλος με πενταμελή εκπροσώπηση, 4 είμαστε οι υπόλοιποι και μου λέει, δελτίο τύπου στα mail σας, αποτελεί και απόφαση της εκτελεστικής γραμματείας του νομαρχιακού τμήματος της ΑΔΕΔΥ.
Σε μέλος δηλαδή του νομαρχιακού τμήματος της ΑΔΕΔΥ, ο πρόεδρος στέλνει μήνυμα ότι πήρε απόφαση το Σώμα και έχει εκδώσει δελτίο τύπου το οποίο αποτελεί και απόφαση του νομαρχιακού τμήματος. Εδώ είναι το κινητό μου, όποιος θέλει να το πάρει να το διαβάσει, αν αμφισβητεί κανένας. Για να μην μιλάμε για καπελώματα κάποιοι ας πούμε.
Ειπώθηκε από κάποιον συνάδελφο ότι η αλλαγή των συσχετισμών με αγώνα μέσα στα σωματεία πρέπει να γίνεται. Ναι συνάδελφοι, συμφωνούμε και αυτό κάνουμε, ειδικά στα σωματεία τα δικά μας στον δημόσιο τομέα που δεν μπορούμε. Δεν μπορούν μάλλον να δημιουργήσουν καταστάσεις όπως σωματεία φαντάσματα, σωματεία σφραγίδες, σαν τα περιστατικά που συναντήσαμε στην Καλαμάτα πριν λίγες μέρες.
Που εμφανίστηκαν εργατοπατέρες εργοδότες, νόθοι, και λοιποί, για να εκπροσωπήσουν τους εργαζόμενους. Εμείς λοιπόν,-


ΠΡΟΕΔΡΟΣ:

Συνάδελφε αν μπορείς ένα λεπτό.
Κος ΣΤΑΜΑΤΟΥΚΟΣ:
Ένα λεπτό δεν μπορώ συνάδελφε θα μου δώσεις 2 και να κατέβω, αλλά θέλω να πω ότι από το πρόγραμμα, ο απολογισμός και το πρόγραμμα, τα περιέχουν όλα. Θέλω να επισημάνω το εξής, ειπώθηκε από συναδέλφους των άλλων παρατάξεων ότι όλοι συμβάλλαμε. Συνάδελφοι, δεν αμφισβητεί κανένας ότι όλες οι παρατάξεις κατά τον έναν τρόπο ή τον άλλον συνέβαλαν.
Αυτό που είναι ξεκάθαρο όμως, είναι ότι κάποιοι είχανε το τιμόνι, κάποιοι είχαν την ικανότητα να συντονίσουν καλύτερα από άλλες παλιότερες εποχές, τον αγώνα και να έχουμε τα σημερινά αποτελέσματα.
Και δεν θα πω αποτελέσματα στο τι κατακτήσαμε, αλλά αυτό ο κόσμος που είναι σ’αυτή την αίθουσα σήμερα, για μένα είναι μεγάλη κατάκτηση γιατί είμαι χρόνια στο συνδικαλιστικό κίνημα και πρώτη φορά μέσα σε μία τέτοια αίθουσα υπάρχει και παρακολουθεί κόσμος και αναπτύσσεται προβληματισμός.
Αυτός ο προβληματισμός και θέλω να ακουστούν όλες οι απόψεις και παρακάλεσα τους συναδέλφους μου που ανήκουν στην παράταξή μου, να ακούνε, δεν έχει σημασία τι θα πει ο ένας και ο άλλος συνάδελφος, πρέπει να ειπωθεί. Ό,τι προβληματισμός αναπτύσσεται μας κάνει καλύτερους. Μας κάνει να σκεφτόμαστε πιο πλατειά. Πιο βαθιά.
Με τέτοιο τρόπο έτσι ώστε να μπορούμε να προσεγγίζουμε τη λύση των προβλημάτων, με τέτοιο τρόπο που να είναι εποικοδομητικός και να συμφέρει όλους τους συναδέλφους. Δεν έχουμε να χωρίσουμε συνάδελφοι. Σίγουρα δεν έχουμε να χωρίσουμε πράγματα. Γι’ αυτό καλούμε όλους τους συναδέλφους να συσπειρωθούν γύρω απ’ αυτές τις δυνάμεις που εκτιμούν ότι προχωρούν έστω και ένα βήμα μπροστά την υπόθεσή μας.
Όχι 2 βήματα πίσω, έστω ένα βήμα μπροστά. Ευχαριστώ.