MY KTEO

Τρίτη 16 Απριλίου 2019

Κάλεσμα στους εργαζόμενους

Τα συνδικάτα ΤΡΟΦΙΜΩΝ & ΠΟΤΩΝ ΕΥΒΟΙΑΣ- ΒΟΙΩΤΙΑΣ, ΜΕΤΑΛΛΟΥ Ν. ΕΥΒΟΙΑΣ, ΕΝΩΣΗ ΙΔΙΩΤΙΚΩΝ ΥΠΑΛΛΗΛΩΝ ΧΑΛΚΙΔΑΣ, ΕΝΩΣΗ ΤΕΧΝΙΤΩΝ ΟΙΚΟΔΟΜΩΝ ΧΑΛΚΙΔΑΣ,
καλούν τα σωματεία και τους μαζικούς φορείς της περιοχής, συνδικαλιστές, εργαζόμενους, άνεργους, σπουδαστές, επαγγελματίες  σε σύσκεψη ενόψει της 133ης επέτειου της 1ης Μάη του Σικάγο, την Τετάρτη 17 Απριλίου στις 8:00 το απόγευμα στο Εργατικό Κέντρο στη Χαλκίδα.

"Τιμάμε την Εργατική Πρωτομαγιά με τους αγώνες μας σήμερα για να ανακτήσουμε όλα όσα χάσαμε την περίοδο της κρίσης, διεκδικώντας την ικανοποίηση των σύγχρονων αναγκών μας!
Γιατί η ζωή και οι ανάγκες μας δε χωρούν στη μεταμνημονιακή κανονικότητα που διαφημίζει η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ που, σε συνέχεια της πολιτικής των προηγούμενων κυβερνήσεων ΝΔ- ΠΑΣΟΚ διατηρεί και επεκτείνει όλο το αντεργατικό- αντιλαϊκό οπλοστάσιο.
Η πολυδιαφημιζόμενη ανάπτυξη που ήρθε, είναι μόνο για τα κέρδη των λίγων, των βιομηχάνων, των μεγαλεμπόρων, των εφοπλιστών και τραπεζιτών.

Αυτό το βλέπουν καθημερινά οι εργαζόμενοι…
στις επιχειρήσεις λευκού κρέατος που ψάχνουν να βρουν που πήγαν ένσημα και δεδουλευμένα που τους παρακρατήθηκαν, αλλά κανένας νόμος στη μεταμνημονιακή εποχή δεν τους προστατεύει.
στις ιχθυοκαλλιέργειες όπου εξελίσσεται μια τεράστια επένδυση αλλά την ίδια στιγμή η εργοδοσία όπως ομολογεί για να μη χαλάσουν οι μπίζνες δεν υπογράφει Συλλογική Σύμβαση.
στα εργοστάσια του Μετάλλου, των τροφίμων και αλλού που εργάζονται κάτω από αφόρητη πίεση και εντατικοποίηση της δουλειάς, διακινδυνεύοντας τη σωματική τους ακεραιότητα.
στο εμπόριο όπου έχουν ξεχάσει τι σημαίνει ξεκούραση με τα ωράρια- λάστιχο, την κατάργηση της Κυριακάτικης Αργίας, τις Λευκές Νύχτες και μαύρες Παρασκευές.
στον επισιτισμό και στα ξενοδοχεία όπου μπροστά στην έναρξη άλλης μιας σεζόν στον κλάδο που διαφημίζεται ως η ατμομηχανή της ανάπτυξης, κινδυνεύουν από την ανασφάλιστη εργασία, τη δουλειά χωρίς ρεπό για μήνες.
στα σχολεία που το καθεστώς των αναπληρωτών και ωρομισθίων οργιάζει τη στιγμή που τα κενά είναι τεράστια, οι ελλείψεις στην υλικοτεχνική υποδομή μεγάλες, με την κυβέρνηση να φέρνει νέο νόμο που μετατρέπει ακόμα περισσότερο το σχολείο σε εξεταστικό κέντρο…
στο νοσοκομείο, το δήμο και την περιφέρεια όπου η υποχρηματοδότηση φέρνει σε οριακό σημείο αναγκαίες υπηρεσίες και το δικαίωμα στη μόνιμη και σταθερή δουλειά να αμφισβητείται ολοένα και περισσότερο.

Η ΑΝΑΠΤΥΞΗ ΤΟΥΣ ΤΣΑΚΙΖΕΙ ΤΗ ΖΩΗ ΜΑΣ- ΟΡΓΑΝΩΣΗ & ΑΓΩΝΑΣ Η ΕΠΙΛΟΓΗ ΜΑΣ
Εργοδοσία- κυβέρνηση- κόμματα των μνημονίων μας καλούν να ξεχάσουμε ό,τι δικαιώματα χάσαμε, να θάψουμε όποια ανάγκη έχουμε, με μόνο αντάλλαγμα, έναν καφέ αύξηση την ημέρα στους χαμηλόμισθους.
Την ίδια στιγμή ψηφίζουν με χέρια και με πόδια νέα προνόμια για την εξυπηρέτηση της κερδοφορίας των επιχειρηματικών ομίλων. Τη στιγμή που οι εργαζόμενοι και αυτοαπασχολούμενοι στενάζουν από τη βαριά φοροληστεία ψηφίζουν μείωση της φορολογίας για τους μετόχους εταιρειών. Τη στιγμή που οι αγρότες δίνουν αγώνα επιβίωσης, δίνουν αφορολόγητο πετρέλαιο στους εφοπλιστές. Την ώρα που ο λαός προσπαθεί να έχει ένα κεραμίδι πάνω από το κεφάλι του, δίνουν στους τραπεζίτες τη δυνατότητα να βγάζουν στο σφυρί των πλειστηριασμών τις λαϊκές περιουσίες. Την ώρα που οι ελλείψεις σε υγεία, πρόνοια, παιδεία, σε μέτρα πολιτικής προστασίας είναι τεράστιες, δίνουν 4 δις το χρόνο για τις πολεμικές ανάγκες του ΝΑΤΟ.

Η 1η ΜΑΗ ΜΑΣ ΔΕΙΧΝΕΙ ΤΟ ΔΡΟΜΟ

Αυτοί που 133 χρόνια πριν διεκδίκησαν ανθρώπινη ζωή και συγκρούστηκαν με τα αφεντικά και το κράτος τους, δίνοντας το αίμα τους, μπορούν να γίνουν το παράδειγμα του σήμερα. Τότε μπήκε μπροστά η πιο ιστορική κατάκτηση το 8ωρο. Σήμερα μπορούμε να βαδίσουμε στο δρόμο της διεκδίκησης, γιατί τίποτα δε χαρίζεται, όλα κατακτιούνται!
Δίνουμε δύναμη στη δύναμή μας. Με συνδικάτα και μαζικούς φορείς μαζικούς, με δημοκρατική λειτουργία, με διεκδικήσεις που να βάζουν εμπόδιο στις ορέξεις της εργοδοσίας σε κάθε χώρο δουλειάς,

ΣΥΝΔΙΚΑΤΑ ΕΡΓΑΤΩΝ- ΟΧΙ ΝΟΘΩΝ ΚΑΙ ΕΡΓΟΔΟΤΩΝ

Η οργάνωση της αντεπίθεσης και διεκδίκησης των δικαιωμάτων μας προϋποθέτει να απαλλαγούμε από τις συνδικαλιστικές ηγεσίες που βάζουν πλάτη στην επίθεση εργοδοσίας και κυβερνήσεων.
Το συνέδριο της ΓΣΕΕ, ήταν η αφορμή να αποκαλυφθεί πιο καθαρά η τεράστια σαπίλα που έχει δημιουργήσει η συνδικαλιστική μαφία, που συγκροτεί η ηγετική ομάδα της έκπτωτης διοίκησης της ΓΣΕΕ (ΠΑΣΚΕ, ΔΑΚΕ, ομάδα Βασιλόπουλου- ΣΥΡΙΖΑ). Την ώρα που οι εργαζόμενοι καλούνται από άνθρωπο που συμμετέχει στις νοθείες τους να χαμογελούν για 300 ευρώ, οι ακριβοπληρωμένοι εργατοπατέρες, επιχείρησαν να οργανώσουν συνέδριο παρωδία, σε πεντάστερα ξενοδοχεία στην Καλαμάτα και στη Ρόδο. Με ανύπαρκτες αρχαιρεσίες σωματείων και συμμετοχή εργοδοτών, μετόχων, μελών ΔΣ εταιρειών και διευθυντικών στελεχών σαν αντιπροσώπων επιχείρησαν να συνεχίσουν ανενόχλητοι το βρώμικο έργο τους, με την πλήρη συνεργασία εργοδοσίας και κρατικού μηχανισμού, κάνοντας κουρελόχαρτο το ίδιο το καταστατικό της ΓΣΕΕ. 
Σε αυτή την αθλιότητα συντάχθηκε κάθε στυλοβάτης του συστήματος. Από τη Χρυσή Αυγή και τον Τζήμερο, ως τη Νέα Δημοκρατία, το ΠΑΣΟΚ/ΚΙΝΑΛ και το ΣΥΡΙΖΑ, εμφάνισαν τους νόθους, τους μπράβους και τους εργοδότες σαν νόμιμους αντιπρόσωπους και τους αληθινούς σύνεδρους- που διεκδικούσαν να γίνει κανονικό συνέδριο- σαν τραμπούκους! Κι επειδή δεν μπορούν να φτιάξουν την εικόνα της ΓΣΕΕ που έχει πλήρως ξεφτιλιστεί στα μάτια των εργαζομένων, προσπαθούν να περάσουν πως όλοι ίδιοι είναι και τσακώνονται για τις καρέκλες.

Οι εξελίξεις στο συνέδριο της ΓΣΕΕ δεν ήταν κεραυνός εν αιθρία. Εδώ και χρόνια οι συμβιβασμένες ηγεσίες στη ΓΣΕΕ σε Ομοσπονδίες και Εργατικά Κέντρα, όπως και της Εύβοιας, προωθούν τη γραμμή της υποταγής στο συνδικαλιστικό κίνημα. Είναι αυτοί που τα χρόνια της καπιταλιστικής ανάπτυξης υπέγραφαν «αυξήσεις» ψίχουλα και τα χρόνια της κρίσης μειώσεις. Είναι αυτοί που καλλιέργησαν τη λογική των χαμηλών απαιτήσεων. Αυτοί που ταυτίζουν τους στόχους της εργοδοσίας για κέρδη, με τις διεκδικήσεις των εργατών. Που από τη δεκαετία του 90 σέρνονται στα τραπέζια των κοινωνικών διαλόγων λέγοντας πως τα κέρδη των αφεντικών και τα δικαιώματα των εργαζομένων μπορούν να συνυπάρχουν. Που αθωώνουν τις αντιδραστικές πολιτικές της ΕΕ, βάζοντας χέρι παράλληλα σε ένα σωρό κονδύλια για διάφορα προγράμματα της ΕΕ.

Δεν έχουμε καμιά πολυτέλεια χρόνου, να αφήνουμε άλλο στα χέρια τους το συνδικαλιστικό κίνημα! Είναι ώρα ευθύνης για κάθε εργαζόμενο, για κάθε τίμιο συνδικαλιστή, παρά τις όποιες επιφυλάξεις και διαφορετικές γνώμες, να βαδίσουμε μαζί στο δρόμο του αγώνα, της διεκδίκησης, της οργάνωσης της πάλης, και αυτό απαιτεί να απαλλαγεί το εργατικό κίνημα από τις συμβιβασμένες ηγεσίες που στρογγυλοκάθονται σε ζεστές και ακριβοπληρωμένες θεσούλες, όπως ο «κύριος 8000 ευρώ το μήνα» που είναι πρόεδρος της ΓΣΕΕ."