Η ανατριχιαστική ιστορία της Αρετής: Πήγα να πηδήξω από την Υψηλή Γέφυρα της Χαλκίδας!

Τέσσερις η ώρα το πρωί .Τα παιδιά τα είχε ο μπαμπάς κι εγώ ήμουν μόνη σπίτι .Ήμουν προδομένη βλέπεις απ’ όλους .Μόνο μια φίλη ,στήριγμα κανονικό ,μαζί με την αδελφή μου είχαν απομείνει .Αλλά κι αυτές δεν τις έβλεπα καν. Είχα αποφασίσει πως θα το κάνω .Έλεγα πως κι εγώ μεγάλωσα
χωρίς μάνα ,άρα και τα παιδιά μου θα τα καταφέρουν μιας κι έχουν έναν υπέροχο κι άξιο άντρα για πατέρα .Θα πονέσουν λίγο ,σε σχέση με τον πόνο που ένιωθαν όλα αυτά τα βράδια και τις μέρες που μ’ έβλεπαν να πίνω ,να κλαίω και να λιώνω !Για την απανθρωπιά !

 Ήθελα να γλιτώσω από την προδοσία των φίλων ,της ζωής και γενικά των ανθρώπων !Ήθελα να σβήσω μια για πάντα τον θάνατο τον γονιών μου ,κι όχι να συμβιβαστώ μ’ αυτόν !Έπρεπε να διώξω τις τύψεις από πάνω μου που έμπλεξα με παντρεμένο !Δεν τα έκανα εγώ αυτά τα πράγματα !Ήθελα να σβήσω μια για πάντα αυτή την αίσθηση που είχε το κορμί μου !Της τελευταίας !Αυτός μου την κόλλησε βλέπεις την ρετσινιά !Εγώ ήμουν πάντα πρώτη επιλογή !Ήθελα να μην κλαίω άλλο !Στέρεψα σου λέω !Δεν ήθελα να πονώ !Δε μου άρεσε αυτό που είχα καταντήσει!

Το ρολόι έδειχνε 03:59. Ωρα να πηγαίνω ,είπα στον εαυτό μου .Έβαλα μόνο τα παπούτσια μου ,κι έφυγα μ’ ένα σορτσάκι .Δεν φοβήθηκα καθόλου στη σκοτεινή διαδρομή .Τ’ αυτοκίνητα ,τέτοια ώρα λιγοστά .Κάποια στιγμή σκέφτηκα :Λες να βγει κανείς να με καρυδώσει τώρα ;Ε και; ,γέλασα !Θα με βγάλει κι απ’ τον κόπο !Με το που πάτησα το πόδι μου στη γέφυρα ,όλο και περισσότερο ένιωθα όλα αυτά τα συναισθήματα που με οδηγούσαν στο κενό .Προδοσία!!!Πόνος !!!Όχι άλλο !Βρέθηκα να φωνάζω μόνη μου πάνω στη γέφυρα ΟΧΙ ΑΛΛΟ!!

Είχα φτάσει ήδη στο σημείο που από κάτω τελείωνε η ξηρά κι έπιανε η θάλασσα !Γαμώτο ,λέω .Τα κάγκελα είναι πολύ πάνω από την μέση μου ,δεν το είχα προσέξει ποτέ !Πρέπει να σκαρφαλώσω κιόλας .Κλαίγοντας ,και φωνάζοντας συνεχώς ΟΧΙ ΑΛΛΟ ,σηκώνω το δεξί μου πόδι και το βγάζω έξω από τα κάγκελα !Ήρθε η ώρα ,σκέφτομαι !

Εκείνη τη στιγμή περνά ένα αμάξι, τσίτα τα γκάζια ,και στη διαπασών το τραγούδι του Πασχάλη Τερζή, ένας ευαίσθητος ληστής…

-Ποιο είναι αυτό;

-Αν με πηγαίναν ,αύριο στη κρεμάλα ,ωχ μανούλα μου!

-Και;

-Ωχ μανούλα μου !Τι κάνεις ρε μαλάκα εδώ; Δειλή! Κοτούλα ;Με ποιο δικαίωμα το κάνεις αυτό στον εαυτό σου ;Γιατί τον υποβαθμίζεις; Γίνε δυνατή ρεεεε!!!!Ξύπνα ζώον κι ανέλαβε τις ευθύνες σου !Έκανες δύο παιδιά !Που τα πετάς;38  χρονών είσαι !Τι κάνεις μωρή κότα εδώ; Ου! Να μου χαθείς !Δειλή!!!

-Η δεύτερη φωνή;

-Της συνειδήσεως !Η εικόνα των παιδιών μου !Η εικόνα των γονιών μου και τα ιδανικά !Το βάρος στους ώμους του πρώην άντρα μου !Το μέλλον το δικό μου !Καταλαβαίνεις ;Η ζωή μου .Έχει πολύ δρόμο ακόμη!!

-Κοίτα που φτάσαμε.

-Εδώ ήταν το τέλος μου ,εδώ και η αρχή μου !Εδώ όντως πέθανε η παλιά Αρετή !Έρχομαι συχνά και λέω τον πόνο μου στο κενό !Λέω τα ονόματα αυτών που με πλήγωσαν και τ’ αφήνω να πέσουν στη θάλασσα. Δεν κρατώ τίποτα από κανέναν .Ούτε κακία ,ούτε λύπη. Να είναι μόνο όλοι καλά!

 https://www.singlewoman.gr/featured/piga-na-pidikso-apo-tin-gefyra-tis-chalkidas/