MY KTEO

Πέμπτη 21 Μαΐου 2020

Η Ζωή Λιβανίου για την Παγκόσμια μέρα πολιτισμού


Η παγκόσμια μέρα πολιτισμού βρίσκει αυτή τη περίοδο τους ανθρώπους του πολιτισμού στους δρόμους. Καλώντας και σήμερα όλους τους κλάδους των τεχνών και τηρώντας τα μέτρα προφύλαξης οι άνθρωποι του πολιτισμού απαιτούν την αυτονόητη στήριξη όλων των εργαζομένων του κλάδου.  

Να συμπεριληφθούν άμεσα όσοι δεν έχουν ενταχθεί στο μέτρο στήριξης ειδικού σκοπού των 800€ από την πρώτη φάση αναδρομικά και για όλη τη διάρκεια της κρίσης. Αυτό περιλαμβάνει όλους τους εργαζόμενους που απασχολήθηκαν τα δυο τελευταία χρόνια (ηθοποιούς, μουσικούς, χορευτές, τραγουδιστές, τεχνικούς κινηματογράφου και τηλεόρασης, τεχνικούς ζωντανού θεάματος και ακροάματος και άλλους εργαζόμενους στο θέαμα – ακρόαμα), ανεξάρτητα από τις εργασιακές σχέσεις.

Να δοθεί επίδομα ανεργίας στο σύνολο των εγγεγραμμένων ανέργων, μέχρι να ξεπεραστεί η κρίση, χωρίς όρους και προϋποθέσεις.

Να εξασφαλιστεί πλήρης ασφαλιστική ικανότητα και αναστολή φορολογικών, ασφαλιστικών και τραπεζικών υποχρεώσεων για όλους ανεξαιρέτως τους πληττόμενους από την κρίση (υγειονομική και οικονομική).

Να διασφαλιστεί η προστασία της πρώτης κατοικίας από πλειστηριασμούς και εξώσεις και η μη διακοπή των παροχών ύδρευσης, ηλεκτρικού και τηλεφώνου.

Οι άνθρωποι του πολιτισμού δεν είναι αόρατοι!

Είναι οι ίδιοι που μας κράτησαν συντροφιά όλες αυτές της μέρες που βρεθήκαμε σπίτι με ταινίες ,μουσικές, βιβλία.

Είναι εκείνοι που «χρησιμοποιούνται» κατά το δοκούν,  για όσους θέλουν να δώσουν έναν άλλο τόνο στην δική τους μικρή καθημερινότητα.

Οι άνθρωποι του πολιτισμού δεν είναι αόρατοι!

Είναι εκείνοι που χτίζουν Παρθενώνες, που γράφουν το άξιον εστί, η το τραγούδι του νεκρού αδερφού.
Είναι εκείνοι που γεμίζουν το αρχαίο θέατρο της Επιδαύρου, αυτοί  που  ζωγραφίζουν αυτό που δεν μπορούμε εμείς να φανταστούμε.

Είναι ο Γιώργος, Μαρία, και τόσα πολλά άλλα ονόματα!

Είναι οι δάσκαλοι…

Είναι ο Σταμάτης, ο Σταύρος, ο Μίκης, ο Μάνος.

 Είναι ο Αλκίνοος, ο Φοίβος, ο Σωκράτης, η Χάρης, η Ελευθερία, η Ελεονόρα.

Είναι τα παιδιά που χορεύουν, οι τεχνικοί, οι μουσικοί, εκείνοι που δεν εισπράττουν κανένα χειροκρότημα.

Είναι όλα αυτά που κάνουν οι άνθρωποι του πολιτισμού και εμείς γινόμαστε καλύτεροι, πιο πλούσιοι, πιο άνθρωποι.

Είναι το βιβλίο που στέκει ανοιχτό στο κομοδίνο μας…

Οι άνθρωποι του πολιτισμού όχι μόνο δεν είναι για μας αόρατοι αλλά είναι η μισή μας ύπαρξη.

Στηρίξτε τον πολιτισμό και τους ανθρώπους που τον υπηρετούν.

Για να μπορούμε να χτίζουμε….

Ζωή Λιβανίου