Άλλη μια επιστολή για απεργία πείνας στις φυλακές Πάτρας με
αυτονόητο αίτημα την εκπαίδευση των κρατουμένων
Μπορεί το στέλεχος της Ν.Δ. να μην κατάφερε να βγει
βουλευτής, ωστόσο φαίνεται ότι πλάι στους Χρυσοχοΐδη και Οικονόμου μπορεί άνετα
να κουνάει το δάχτυλο προς κάθε κατεύθυνση, να αγνοεί ακόμα και τους
ευρωπαϊκούς μηχανισμούς ελέγχου μιας ανθρώπινης συμπεριφοράς προς τους
κρατούμενους και να ανάγει σε προσωπική «αντιδικία» την υπόθεση του φοιτητή Β.
Δημάκη, που είχε το θράσος να θέλει να συνεχίσει με τους ίδιους όρους τις
σπουδές του. Κι αν ο Δημάκης πλήρωσε ακριβά τη συνομιλία του μαζί της την εποχή
της καραντίνας, όταν η ίδια υποσχόταν μέτρα αποσυμφόρησης ο κρατούμενος της
Πάτρας που επίσης ξεκίνησε απεργία πείνας για το αυτονόητο τι «διαφορές» έχει
μαζί της;
Η τοποθέτηση κολλητών χωρίς καμία ειδίκευση και χωρίς τις
απαιτούμενες προδιαγραφές μπορεί σε κάποιους φορείς να σημαίνει απλά σπατάλες
και κακοδιοίκηση, αλλά σε έναν τομέα όπως οι φυλακές μπορεί να είναι ολέθρια.
Το να εκδικείται το κράτος ανθρώπους που έχουν καταδικαστεί από τη δικαιοσύνη
δεν είναι αποδεκτό όχι μόνο σε ένα κράτος δικαίου αλλά και στην πιο πρωτόλεια
μορφή δημοκρατίας. Άλλη μια επιστολή για απεργία πείνας στις φυλακές Πάτρας με
αυτονόητο αίτημα κοινοποιεί η Πρωτοβουλία για τα Δικαιώματα των Κρατουμένων
αναφέροντας μεταξύ άλλων:
«Ακόμη ένας κρατούμενος βάζει σε κίνδυνο την υγεία και τη
ζωή του, εξαιτίας της αναλγησίας και της αδιαφορίας των υπευθύνων. Στην επιστολή
επισημαίνονται και πάλι τα εμπόδια στην εκπαίδευση των κρατουμένων από τους
ιθύνοντες –ανώτερους και κατώτερους- οι οποίοι είναι προφανές ότι για το
τελευταίο που ενδιαφέρονται είναι η επανένταξη των κρατουμένων».
Ανοιχτή επιστολή
Προς την Γ.Γ. Αντεγκληματικής Πολιτικής, Λεωφόρος Μεσογείων
96 - ΑΘΗΝΑ
Φοιτώ στο Ελληνικό Ανοικτό Πανεπιστήμιο, όντας κρατούμενος
στις φυλακές της Πάτρας και παρά την συνεπή και επιτυχή πορεία μου στα μαθήματα
και τις εκπαιδευτικές μου υποχρεώσεις, έναντι των υπολοίπων συμφοιτητών μου,
δέχομαι μονάχα άρνηση και απαγόρευση για τη συνέχιση των σπουδών μου.
Στη φυλακή υπάρχει συστηματική ουσιώδης στέρηση της
εκπαίδευσής μου, με την απαγόρευση στην πρόσβαση ακόμη και στο χώρο του Σ.Δ.Ε.
(Σχολείο Δεύτερης Ευκαιρίας), όπου παρακολουθώ ηλεκτρονικά τα μαθήματά μου και
βέβαια άνιση μεταχείριση, αφού δεν συμμετέχω ποτέ στις Ομαδικές Συμβουλευτικές
Συναντήσεις τις οποίες διοργανώνει η σχολή μου, με συνέπεια φέτος να αποκλειστώ
από τις τελικές εξετάσεις του Πανεπιστημίου, κι αυτό οφείλεται κυρίως σε μία
σειρά αδυναμιών της φυλακής να ανταποκριθεί στις εκπαιδευτικές μου υποχρεώσεις.
Ξεκινάω λοιπόν σήμερα 11/6 απεργία πείνας σε ένδειξη
διαμαρτυρίας καθώς έχουν καταπατηθεί βάναυσα όποια δικαιώματα προβλέπονται,
μάλιστα από τα οποία πολλά δεν έχουν εφαρμοστεί ποτέ, όπως είναι ο θεσμός της
ηλεκτρονικής επιτήρησης, όταν αφορά εκπαιδευτικούς σκοπούς, και επίσης έχω
ενημερώσει και τη Γενική Γραμματέα Αντεγκληματικής Πολιτικής και τα καθ’ ύλη
αρμόδια πρόσωπα για άμεση παρέμβαση.
Η Πολιτεία πρέπει να στέκεται αρωγός σε θέματα που εμπίπτουν
στην εκπαίδευση όπως και τα διοικητικά πρόσωπα που λαμβάνουν αποφάσεις, αλλά
μέχρι στιγμής έχω εισπράξει μόνο απαξίωση και περιφρόνηση αφού στερούμαι τα
δικαιώματά μου. Τονίζω ότι σε κάθε περίπτωση θα προσφύγω και στο Ευρωπαϊκό
Δικαστήριο Δικαιωμάτων του Ανθρώπου ως απέλπιδα προσπάθεια σε περίπτωση που δεν
ικανοποιηθούν τα δίκαια αιτήματά μου από τους αρμόδιους φορείς.
Ο σκοπός του εγκλεισμού είναι ο «σωφρονισμός» - μια λέξη του
ελληνικού λεξιλογίου που δεν έχει καμία απήχηση στις φυλακές καθώς έχουν
καταντήσει να είναι πρωτίστως χώρος αιχμαλωσίας, ανομίας και παραβατικότητας σε
συνδυασμό με τον τιμωρητικό χαρακτήρα των προσώπων που διοικούν.
Αυτό που ζητώ είναι να μου δοθεί πρόσβαση στη σχολή μου
(Διοίκηση Επιχειρήσεων& Οργανισμών), όποτε απαιτείται, και ως εκ τούτου να
εγκριθεί η μεταγωγή μου στο Κατάστημα Κράτησης Κορυδαλλού, γιατί στο Κ.Κ.
Πάτρας, που λειτουργεί ως κατάστημα απεξάρτησης από χρήστες ουσιών, δεν έχω
αυτή η δυνατότητα. Πλην όμως εδώ και έξι μήνες περιμένω την απάντηση από την
Κεντρική Επιτροπή Μεταγωγών.Τελικά η σταδιακή κοινωνική επανένταξη που
επιτυγχάνεται ακόμη και μέσα από την εκπαίδευση αποτελεί «όνειρο θερινής
νυκτός», καθώς οι συζητήσεις επί συζητήσεων στο Ελληνικό Κοινοβούλιο είναι
χωρίς ουσιαστικό αποτέλεσμα και αντίκρισμα στην πραγματικότητα.
Η αλήθεια είναι πως η πολιτική της χώρας με το δόγμα Νόμος
και Τάξη κέρδισε τις εκλογές και πλέον οι φυλακές διοικούνται από το Υπουργείο
Προστασίας του Πολίτη και έχει καταλυθεί κάθε ανθρώπινο δικαίωμα. Ίσως αποτελώ
εξαίρεση με τόση αστυνομοκρατία γύρω μας. Ελπίζω η προσπάθεια και ο αγώνας μου
να δικαιωθεί και θα μου δοθεί η πολυπόθητη ευκαιρία και δυνατότητα να συνεχίσω
τις σπουδές μου, όπως αρμόζει σε κάθε πολίτη αυτής της χώρας, αν θέλουμε να μιλάμε
για ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ.
Αθανάσιος Κυριαζής Κρατούμενος στις φυλακές Αγίου Στεφάνου
Πάτρα,11 Ιουνίου 2020
