Μιλώντας ,σήμερα, στην Ολομέλεια της Βουλής, υπογράμμισε ότι μπορούν να αυξήσουν σημαντικά τις εξαγωγές, να ενισχύσουν την τάση επιστροφής εργαζομένων στην περιφέρεια, καθώς και τα κίνητρα συνεχούς αύξησης της αγροτικής παραγωγής, να αναπτύξουν τεχνογνωσία, να δημιουργήσουν τουλάχιστον 100 χιλιάδες θέσεις εργασίας και να αυξήσουν κατά πολύ το Ακαθάριστο Εγχώριο Προϊόν. Οι στόχοι αυτοί τόνισε ότι μπορούν να επιτευχθούν μέσω της δημιουργίας ενός καινοτόμου ΣΔΙΤ, ενός ενιαίου φορέα μεταποίησης και εξαγωγών αγροτικών προϊόντων.
Ιδιαίτερα δε στάθηκε στη δυσάρεστη διαπίστωση, ότι η Ελλάδα σήμερα εξάγει αγροτικά προϊόντα πέντε δισεκατομμύρια ευρώ και εισάγει αγροτικό εξοπλισμό τέσσερα δισεκατομμύρια ευρώ, έχοντας καθαρό κέρδος μόλις ένα δισεκατομμύριο ευρώ για να προσθέσει: «Το μέλλον βρίσκεται στην παραγωγή προϊόντων εντάσεως τεχνολογίας και όχι μόνο στη βασική πρωτογενή παραγωγή. Η Ολλανδία παράγει προϊόντα αξίας 1.700 ευρώ ανά στρέμμα, το Ισραήλ 1.290 ευρώ και η Ελλάδα μόλις 190 ευρώ ανά στρέμμα. Ακολουθώντας το παράδειγμά τους θα μπορούσαμε να εξαπλασιάσουμε τις εξαγωγές μας και να αυξήσουμε το ΑΕΠ κατά 25 δισ. ευρώ.»
Πιο συγκεκριμένα, σε ό, τι αφορά την πρόταση του Οικονομικού Επιμελητηρίου Ελλάδας ο βουλευτής ανέφερε, ότι ο νέος φορέας θα λειτουργεί με βάση τις αρχές της «συμβολαιακής γεωργίας», ώστε οι αγρότες να εξασφαλίζονται για την απορρόφηση των προϊόντων τους, ενώ θα μειώνεται η ετήσια διακύμανση των εισοδημάτων τους. Παράλληλα, θα έχουν μεικτή ασφαλιστική κάλυψη και ιδιωτική και δημόσια, για φυσικές καταστροφές, πρόσβαση σε τραπεζική χρηματοδότηση με ευνοϊκούς όρους, φθηνότερη προμήθεια αγροτικών εφοδίων και συμβουλευτικές υπηρεσίες για τις κατάλληλες καλλιέργειες.
Επίσης, σημείωσε, ότι προβλέπεται η συνεργασία του Γεωπονικού Πανεπιστημίου με αντίστοιχα Ανώτατα Εκπαιδευτικά Ιδρύματα του Εξωτερικού (του Ισραήλ για παράδειγμα) για την υιοθέτηση των πιο προωθημένων διεθνώς τεχνολογιών παραγωγής, ενώ ένα ακόμα σημαντικό στοιχείο της πρότασης αποτελεί η προώθηση της εγχώριας παραγωγής εξοπλισμών, λιπασμάτων, εφοδίων, λογισμικού κ.λπ., υποκαθιστώντας τις σημερινές αντίστοιχες εισαγωγές που φτάνουν στο 80% της αξίας των εξαγωγών της Ελλάδας.
Αναλυτικά η ομιλία έχει ως εξής:
«Στα όσα σωστά ακούστηκαν για τη σημερινή ημέρα να προσθέσω απλώς ότι είναι μία μέρα χρέους, χρέους τιμής απέναντι στην ιστορία μας, απέναντι στη Δημοκρατία μας. Χρέους να φανούμε αντάξιοι.
Να έρθουμε τώρα στο παρόν νομοσχέδιο που αποτελεί ένα ακόμα σημαντικό βήμα του Υπουργείου Αγροτικής Ανάπτυξης στο όλο πλαίσιο της εθνικής προσπάθειας για την ανάκαμψη της οικονομίας μας, δίνοντας ώθηση σε έναν πολύ καθοριστικό τομέα της.
Ο εισηγητής μας, όπως και οι άλλοι ομιλητές της παράταξής μου ανέπτυξαν επαρκέστατα τις επιμέρους διατάξεις του νομοσχεδίου, οπότε θα μου επιτρέψετε να πάω ένα βήμα παρακάτω, να προσθέσω ένα οραματικό – αν θέλετε – στοιχείο.
Ας μην ξεχνάμε ότι η ενίσχυση της παραγωγικότητας, η συστηματική αύξηση των εξαγωγών, η στενότερη διασύνδεση της παραγωγής με την τεχνολογία και την καινοτομία, με στόχο τη δημιουργία νέων καλύτερων θέσεων εργασίας είναι οι κεντρικοί άξονες του σχεδίου ανάπτυξης που παρουσίασε η «Επιτροπή Πισσαρίδη» και θα πρέπει να υπογραμμισθεί ότι το προσφορότερο πεδίο για την εφαρμογή τους είναι η αγροτική οικονομία, εξελίσσοντας την με σύγχρονες μεθόδους και ακολουθώντας πετυχημένα διεθνή παραδείγματα.
Είναι σαφές ότι ένα από τα σημαντικότερα διδάγματα των οικονομικών συνεπειών της υγειονομικής κρίσης είναι η ανάγκη αναδιάταξης της εθνικής οικονομίας. Η υπερβολική στήριξη σε έναν πυλώνα, τον τουριστικό, αποδείχθηκε ότι την καθιστά εξαιρετικά ευάλωτη σε συνθήκες παγκόσμιας κρίσης. Ζητούμενό μας πρέπει να είναι η ανάπτυξη άλλων τομέων, όπου έχουμε σημαντικά συγκριτικά πλεονεκτήματα, με χαρακτηριστικότερο τέτοιο παράδειγμα τον αγροτοδιατροφικό τομέα.
Στόχος μας πρέπει να είναι η ανάδειξη του αγρότη – επιχειρηματία, μικρού και μεσαίου, ως οικονομικό, αλλά και ως κοινωνικό πρότυπο. Ζητούμενο είναι να παρέχουμε στο νέο αγρότη τη γεωτεχνική υποστήριξη και την οικονομική πληροφόρηση, για να μπορεί μετά να παίρνει τις σωστές επιχειρηματικές αποφάσεις, με τρόπο που να είναι εφικτή και η χρηματοδότησή του. Να έχει, δηλαδή, ο αγρότης κοντά του τον γεωπόνο, που να τον ενημερώνει ποιες δυνατότητες καλλιέργειας έχει και στη συνέχεια ο οικονομικός σύμβουλος να τον πληροφορεί για τις προοπτικές κάθε προϊόντος στην τρέχουσα συγκυρία της αγοράς.
Στο πλαίσιο αυτό είναι πολύ ενδιαφέρουσα κ. Υπουργέ και χρήζει περαιτέρω μελέτης και αξιοποίησης η πρόταση του Οικονομικού Επιμελητηρίου Ελλάδας για την ανάπτυξη του Πρωτογενούς Τομέα. Εκεί επισημαίνεται ότι το σημαντικότερο δεν είναι η αγροτική παραγωγή αυτή καθ΄ εαυτή, αλλά ο τζίρος των προϊόντων που παράγονται, μεταποιούνται και εξάγονται. Για παράδειγμα η Νέα Ζηλανδία έχει αγροτική παραγωγή αξίας 7 δισ. ευρώ και εξάγει προϊόντα αξίας 23 δισ. ευρώ, ενώ η Ελλάδα παράγει 12 δισ. και εξάγει μόλις 5 δισ. ευρώ.
Το μέλλον βρίσκεται στην παραγωγή προϊόντων εντάσεως τεχνολογίας και όχι μόνο στη βασική πρωτογενή παραγωγή. Η Ολλανδία παράγει προϊόντα αξίας 1.700 ευρώ ανά στρέμμα, το Ισραήλ 1.290 ευρώ και η Ελλάδα μόλις 190 ευρώ ανά στρέμμα. Ακολουθώντας το παράδειγμά τους θα μπορούσαμε να εξαπλασιάσουμε τις εξαγωγές μας και να αυξήσουμε το ΑΕΠ κατά 25 δισ. ευρώ.
«Κλειδί» στην πρόταση του ΟΕΕ είναι η δημιουργία ενός καινοτόμου ΣΔΙΤ, ενός ενιαίου φορέα μεταποίησης και εξαγωγών αγροτικών προϊόντων. Το Δημόσιο θα συμμετέχει με μειοψηφικό ποσοστό τουλάχιστον 33% και ως 49% και τη Διοίκηση θα έχουν οι ιδιώτες μέτοχοι, που θα ακολουθούν τις αρχές της εταιρικής διακυβέρνησης. Ο νέος φορέας θα λειτουργεί με βάση τις αρχές της «συμβολαιακής γεωργίας», ώστε οι αγρότες να εξασφαλίζονται για την απορρόφηση των προϊόντων τους, ενώ θα μειώνεται η ετήσια διακύμανση των εισοδημάτων τους. Παράλληλα, θα έχουν μεικτή ασφαλιστική κάλυψη και ιδιωτική και δημόσια, για φυσικές καταστροφές, πρόσβαση σε τραπεζική χρηματοδότηση με ευνοϊκούς όρους, φθηνότερη προμήθεια αγροτικών εφοδίων και συμβουλευτικές υπηρεσίες για τις κατάλληλες καλλιέργειες.
Τα απαιτούμενα κεφάλαια, σύμφωνα με το σχετικό Business Plan ανέρχονται στα 80 έως 150 εκατομμύρια ευρώ, ανάλογα με τη στρατηγική που θα επιλεγεί. Το μικρότερο ποσό είναι για τη «συμβολαιακή καλλιέργεια», το μεγαλύτερο σε περίπτωση εξαγορών και συγχωνεύσεων μονάδων μεταποίησης. Η συμμετοχή του Δημοσίου θα είναι έως 40 εκατομμύρια ευρώ ή έως 75 εκατομμύρια ευρώ αντίστοιχα, μια μικρή σχετικά επένδυση στο μέλλον, με τεράστια αναμενόμενα οφέλη.
Επίσης, προβλέπεται η συνεργασία του Γεωπονικού Πανεπιστημίου με αντίστοιχα Ανώτατα Εκπαιδευτικά Ιδρύματα του Εξωτερικού (του Ισραήλ για παράδειγμα) για την υιοθέτηση των πιο προωθημένων διεθνώς τεχνολογιών παραγωγής.
Ένα άλλο σημαντικό στοιχείο της πρότασης είναι η προώθηση της εγχώριας παραγωγής εξοπλισμών, λιπασμάτων, εφοδίων, λογισμικού κ.λπ., υποκαθιστώντας τις σημερινές αντίστοιχες εισαγωγές που προσέξτε, φτάνουν στο 80% της αξίας των εξαγωγών μας, δηλαδή, η Ελλάδα εξάγει αγροτικά προϊόντα 5 δισεκατομμύρια ευρώ και εισάγει αγροτικό εξοπλισμό 4 δισεκατομμύρια ευρώ. Καθαρό κέρδος; Μόλις ένα (1) δισεκατομμύριο ευρώ.
Μπορούμε να αυξήσουμε σημαντικά τις εξαγωγές, να ενισχύσουμε την τάση επιστροφής εργαζομένων και επιστημόνων στην περιφέρεια, καθώς και τα κίνητρα συνεχούς αύξησης της αγροτικής παραγωγής, να αναπτύξουμε τεχνογνωσία, να δημιουργήσουμε τουλάχιστον 100 χιλιάδες θέσεις εργασίας και να αυξήσουμε κατά πολύ το Ακαθάριστο Εγχώριο Προϊόν.
Με ένα σμπάρο μπορούμε να πετύχουμε πολλά – και καλά – τρυγόνια…
Ευχαριστώ.»
