Η ιστορία της Δημοτικής Αγοράς Χαλκίδας
Οι εργασίες ανέγερσης
μιας αγοράς σε σχήμα Π ξεκίνησαν στα τέλη του 19ου αιώνα. Το σχέδιο
προέβλεπε
πετρόκτιστες και κεραμοσκεπείς πτέρυγες στα όρια του τετραγώνου προς τις οδούς
Αρεθούσης, Κριεζώτου, τη λεωφόρο Ελ. Βενιζέλου. Το 1932 η Αγορά απέκτησε ένα
νέο τμήμα που σχεδίασε ο αρχιτέκτονας Σόλων Κυδωνιάτης, το οποίο ενσωματώθηκε
αρμονικά στο παλιό συγκρότημα δίνοντάς του μια νέα σύγχρονη μορφή, με έντονα
στοιχεία του μοντερνισμού.
Για δεκαετίες ολόκληρες η εμπορική αλλά και κοινωνική καρδιά
της πόλης χτυπούσε στο συγκρότημα της Δημοτικής Αγοράς. Από την δεκαετία του
'70 κι έπειτα, ωστόσο, ένας ένας οι έμποροι – ενοικιαστές άρχισαν να την
εγκαταλείπουν με αποτέλεσμα να ερημώσει και να υποβαθμιστεί.
Κι ενώ πρόθεση του Δήμου ήταν να κατεδαφίσει το ιστορικό
κτιριακό συγκρότημα, το 2006 χαρακτηρίστηκε, από το Κεντρικό Συμβούλιο Νεωτέρων
Μνημείων, ως διατηρητέο μνημείο με αρχιτεκτονικές, πολεοδομικές και ιστορικές
αξίες. Είχε προηγηθεί, λίγα χρόνια νωρίτερα, μια αρνητική γνωμοδότηση του ίδιου
Συμβουλίου την οποία, ωστόσο, παρά τις αντιρρήσεις της Δημοτικής Αρχής,
επανεξετάστηκε χάρη στην επιμονή μιας Ομάδας Πρωτοβουλίας Πολιτών, της Σχολής
Αρχιτεκτόνων του ΕΜΠ και της Ελληνικής Εταιρείας Περιβάλλοντος να σώσουν.
