Διαφορετικές, αλλόκοτες θά ναι αυτές οι γιορτές. Χωρίς φίλους και παρέες, με άδειες αγκαλιές και γεμάτες ΜΕΘ. Και την τεράστια αγωνία των συνανθρώπων μας με τα κλειστά μαγαζιά που βλέπουν να καταστρέφονται σε ζωντανή μετάδοση. Με τις υποχρεώσεις να περιμένουν όσους ανοίξουν, γιατί η ΓΕΣΕΒΕ προέβλεψε ότι ένα στα τρία μαγαζιά δε θα ανοίξει καν ξανά! Με τον τζίρο των Χριστουγέννων που ήταν το 20% του ετήσιου να χάνεται. Από ένα lock down που είναι άδικο όπως εφαρμόζεται οριζόντια για όλους και ανεξάρτητα περιοχής και συχνότητας νοσούντων. Πρόσφατα η αρχή Δημόσιας Υγείας στη Βρετανία ανακοίνωσε έρευνα 130.000 κρουσμάτων, με ψηλότερες πηγές μόλυνσης ως εξής: σουπερμάρκετ 18,3%, γυμνάσιο 12,7%, δημοτικό σχολείο 10,1%, νοσοκομείο 3,6%, ξενοδοχείο 1,5%, πανεπιστήμιο 1,4%, γυμναστήριο 1,1%, εστιατόριο ή καφετέρια 1,0%. Τι φταίει που φτάσαμε εδώ τώρα πια το ξέρουμε: το άνοιγμα του τουρισμού όπως έγινε, ο συνωστισμός στα ΜΜΕ, η ανεξέλεγκτη (ως και το Δεκέμβρη!) είσοδος εργατών γης από γειτονικές χώρες στη Μακεδονία, η έλλειψη επιδημιολογικής επιτήρησης ακόμη και σήμερα...Γιατί λοιπόν ενοχοποιούνται τα μικρομάγαζα από την επιτροπή; Ευθυνοφοβία; Από πολιτικές πιέσεις; Ξέρουμε βέβαια ότι για τη νεοφιλελεύθερη ιδεοληψία οι μικρομεσαίες επιχειρήσεις είναι εμπόδιο για την ανάπτυξη και πρέπει να περάσουν σε χέρια λίγων και ισχυρών παικτών. Το σχέδιο Πισσαρίδη προτείνει άλλωστε μεγάλη μείωση του αριθμού των μικρομεσαίων -καθώς εγκλωβίζουν πόρους!- σε βάθος πενταετίας μέσα από μια βίαιη δημιουργική καταστροφή. Ίσως η πανδημία φαντάζει η τέλεια ευκαιρία για μερικούς...
Σα γιατρός αισιοδοξώ ότι η επιστήμη θα τα καταφέρει για ακόμη μία φορά και η πανδημία θα γίνει παρελθόν. Σαν πολιτικός όμως και κυρίως σαν άνθρωπος, ανησυχώ από την ανεργία, τη φτώχεια και την πείνα που ακολουθεί πώς θα γλιτώσουμε...
