Μπορεί το ελληνικό δημόσιο να προσλάβει ψυχολόγους, παιδαγωγούς και νοσηλευτές για συγκεκριμένη επιστημονική εργασία και εν συνεχεία να τους δίνει την εντολή να εργάζονται ως....διοικητικοί υπάλληλοι με κύριο αντικείμενο έργου τα πάσης φύσεως κοινωνικά επιδόματα; Στον αθάνατο κόσμο του ελληνικού δημοσίου γίνεται σαφώς!
Καλύτερο, δε, παράδειγμα από το επιστημονικό προσωπικό των Κέντρων Κοινότητας (ιδρύθηκαν, και πολύ σωστά, με το ΦΕΚ της 21ης Φεβρουαρίου του 2016 για να καλύψουν συγκεκριμένες ανάγκες) δεν υπάρχει. Ψυχολόγοι, παιδαγωγοί, νοσηλευτές, κοινωνικοί λειτουργοί μετατράπηκαν, τα τελευταία τέσσερα τουλάχιστον χρόνια, σε διοικητικούς υπαλλήλους, διότι το δημόσιο δεν μπορεί να βάλει σωστές προτεραιότητες και να "μοιράσει" σωστά το προσωπικό. Και να έλεγε κανείς ότι δεν υπάρχουν ανάγκες...
Οι εν λόγω επιστήμονες προσελήφθησαν από το 2017 για επιστημονικό, ανάλογο με τις σπουδές τους, έργο. Οι προσλήψεις, όπως είναι σε θέση να γνωρίζει το News24/7, ετοιμάστηκαν με βάση καθηκοντολόγιο ειδικοτήτων στο οποίο περιγάφονται με λεπτομέρειες τα καθήκοντα κάθε ειδικότητας ξεχωριστά. Άλλωστε σε καθηκοντολόγιο ειδικοτήτων αναφέρεται και ο Οδηγός Εφαρμογής και Λειτουργίας των Κέντρων Κοινότητας, ήδη από το 2016.
(Πρέπει να σημειωθεί εδώ ότι η παροχή επιδομάτων αποτελεί μόνο τον πρώτο πυλώνα του προγράμματος, ο οποίος και υπηρετείται, εις βάρος των δύο άλλων πυλώνων, εξίσου σημαντικών, που αφορούν στην ψυχοκοινωνική υποστήριξη των ωφελούμενων και την ένταξή τους στην αγορά εργασίας).
Οι επιστήμονες τοποθετούνται στις θέσεις τους σε όλη την Ελλάδα, αλλά πολύ γρήγορα συνειδητοποιούν ότι θα κάνουν άλλα πράγματα από αυτά που ορίζονται στις συμβάσεις τους. Συγκεκριμένα, οι ανάγκες που προκύπτουν στο "καυτό" μέτωπο των κοινωνικών επιδομάτων πάσης φύσεως οδηγούν τους εργαζόμενους σε διοικητικό έργο (το οποίο σημειωτέον θα μπορούσαν να το καλύψουν άνετα και απόφοιτοι Λυκείου χωρίς πανεπιστημιακό πτυχίο).
Και εν τέλει, όπως συνήθως συμβαίνει στο ελληνικό δημόσιο, η εξαίρεση γίνεται κανόνας. Όλοι οι επιστήμονες των Κέντρων Κοινότητας, ακόμα και σήμερα, κάνουν δουλειά που σχετίζεται με την έκδοση κοινωνικών επιδομάτων.
Θα πείτε "μα υπάρχουν οι συμβάσεις που περιγράφουν συγκεκριμένα καθήκοντα". Ψιλά γράμματα που έτσι και αλλιώς ξεπεράστηκαν με την ΚΥΑ του Απριλίου του 2019, τρεις μήνες δηλαδή πριν από τις εκλογές του Ιουλίου του ίδιου έτους. Σε αυτή το όποιο νομικό κενό συμπληρώνεται και καθίσταται σαφές ότι μέσα στα καθήκονται συγκαταλέγεται και η επιμέλεια για τα κοινωνικά δικαιώματα.
Άρα, ούτε γάτα ούτε ζημιά; Και το νομικό θέμα τακτοποιήθηκε και οι εργαζόμενοι είναι ευχαριστημένοι; Όχι, είναι η απάντηση. Και οι λόγοι της αρνητικής απάντησης στα παραπάνω ερωτήματα είναι σοβαροί. Πρώτα, ο τυπικός (που δεν είναι και τόσο τυπικός,αν θέλουμε να είμαστε απολύτως δίκαιοι). Το συγκεκριμένο επιστημονικό προσωπικό πληρώνεται από το ΕΣΠΑ (κοινοτικά κονδύλια δηλαδή) και πληρώνεται για συγκεκριμένο επιστημονικό έργο, όχι για διοικητική δουλειά. Και το ερώτημα που προκύπτει είναι το εξής: Έχουν ενημερωθεί οι ευρωπαϊκές υπηρεσίες για αυτήν τη δυσαρμονία;
Δεύτερον, οι εργαζόμενοι επιστήμονες κάθε άλλο παρά ευχαριστημένοι είναι. Άλλο ήθελαν να κάνουν, άλλο κάνουν, ενώ την ίδια ώρα οι ανάγκες για το επιστημονικό τους έργο ολοένα και μεγαλώνουν. Πριν σπεύσετε εδώ να κάνετε "πονηρές" σκέψεις και δεύτερες σκέψεις περί μονιμότητας στο δημόσιο κ.τ.λ., καλό θα είναι να ενημερώσουμε ότι οι εν λόγω υπάλληλοι δεν είναι μόνιμοι.
Και επειδή ακριβώς δεν είναι μόνιμοι, η δαμόκλειος σπάθη της απομάκρυνσης επικρεμάται συνεχώς πάνω από τα κεφάλια τους. Τους το λένε άλλωστε και εμμέσως πλην σαφώς από το Υπουργείο. Ότι καλό θα είναι να μην παραπονιούνται, γιατί σε διαφορετική περίπτωση οι θέσεις εργασίας τους μπορεί να καταργηθούν.
Θα επαναναλάβουμε για μία ακόμη φορά ότι μιλάμε για ΕΠΙΣΤΗΜΟΝΙΚΟ προσωπικό. Άνθρωποι νέοι στη μεγάλη τους πλειοψηφία, οι οποίοι ανέλαβαν τις θέσεις για να προσφέρουν στο κοινωνικό σύνολο με την επιστημονική τους γνώση, που τους πρόσφεραν τα ελληνικά πανεπιστήμια. Και που αμείβονται με ευρωπαϊκά κονδύλια ακριβώς για αυτόν τον σκοπό και όχι για να διεκπεραιώνουν υποθέσεις κοινωνικών επιδομάτων (που έχουν βέβαια τη δική τους σημασία).
Το μπαλάκι της ευθύνης πέφτει, σε τελική ανάλυση, στην αρμόδια υφυπουργό, τη Δόμνα Μιχαηλίδου, η οποία τους τελευταίους 18 μήνες δεν έχει ασχοληθεί ιδιαίτερα με το ζήτημα: Από μας τρεις ερωτήσεις:
1ον Οι ευρωπαϊκές υπηρεσίες έχουν ενημερωθεί ότι οι εν λόγω υπάλληλοι δεν κάνουν τη δουλειά για την οποία πληρώνονται;
2ον: Πώς σκοπεύει η Υφυπουργός να αλλάξει την κατάσταση και να εκμεταλλευτεί στο έπακρο τα προσόντα των συγκεκριμένων επιστημόνων;
3ον: Έχει γνώση της επαγγελματικής εξουθένωσης της διεπιστημονικης ομάδας, λόγω των ανωτέρω λόγων; Και επομένως για κακή παροχή υπηρεσιών και εξυπηρέτηση των πολιτών σε ευαίσθητα ψυχοκοινωνικά ζητήματα;
News247.gr
