Με θλίψη πληροφορήθηκα μέσω του eviatop ότι ο Γιάννης Σπανός δεν είναι πια μαζί μας. Ήταν ένας ξεχωριστός άνθρωπος, γεννημένος ηγέτης,δεν είναι τυχαίο ότι δεν έχασε δημοτικές εκλογές
Πολύ πριν οι
image makers γίνουν απαραίτητοι στους πολιτικούς ο χαρισματικος αυτός
άνθρωπος είχε χτίσει μόνος του τον δικό του μύθο που συνοψίζοταν στη
φράση "Σπανός Έργα"
Είχε καταφέρει να ταυτίσει το όνομα του με τα έργα και το αντιστροφο.
Έργα
εμβληματικά για να τον θυμομαστε άφησε μεταξύ άλλων το κλειστό Κανήθου, τα πάρκα στο Βούρκο και το πάρκο Λαού έργα που άλλαξαν την
Χαλκίδα.
Ο Γιάννης Σπανός ήταν ένας αυθεντικός λαϊκός άνθρωπος, ευγενής με χιούμορ και αυστηρότητα όταν χρειαζόταν.
Δεν υπάρχει Χαλκιδεος ή δημοτικός υπάλληλος που τον συναναστράφηκε και να μην έχει να διηγηθεί μια ιστορία.
Κάποτε
στη διάρκεια μιας στάσης εργασίας αρχίσαμε οι συνάδελφοι να θυμόμαστε
ιστορίες με τον Σπανό, πέρασε το δίωρο και δεν είχαμε τελειώσει.
Αν
και ως άνθρωπος και ως υπάλληλος κάτι του χρωστάω και τον ευχαριστώ,
δεν θα αναφέρω κάτι προσωπικό. Προτιμότερο είναι να αναφέρω ένα
περιστατικό που δείχνει τον χαρακτήρα του. Μια μέρα κάποιος παρατήρησε
ότι φορούσε ένα καραβοτσακισμένο ρολόι, τι είν' αυτό Δήμαρχε τον ρώτησε
και αυτός χαμήλωσε το βλέμμα και με τη μπάσα φωνή του είπε "ήταν του
πατέρα μου". Τέτοιος ήταν, ένας άνθρωπος με αξίες και αρχές.
Νίκος Παπίτσης
