Η φετινή Πρωτομαγιά δεν θα πρέπει να μοιάζει με καμία των τελευταίων χρόνων. Δεν είναι μόνο ο κορονοϊός, αυτός ήταν και πέρσι, είναι το επί θύρες νομοσχέδιο που ανατρέπει μια κατεστημένη τάξη σαράντα ετών. Το ότι δεν μπορεί να μένουν όλα ίδια τόσα χρόνια ενώ τόσα άλλα γύρω άλλαξαν είναι σαφές και κατανοητό. Όταν λοιπόν ο άλλος, εν προκειμένω ο Χατζηδάκης παρουσιάζει αυτό δεν μπορείς να έχεις στις ντουντούκες το "πάγωσε η τζιιμινιέρα" κι ο Παπακωνσταντίνου έχει περάσει πια τα εβδομήντα.
Χρειάζεται φρέσκος λόγος, χρειάζεται οι νέοι εργαζόμενοι να πειστούν ότι οι συνδικαλιστές δεν είναι οι βολεψάκηδες επειδή βρέθηκαν μερικοί ιδιοτελείς. Μόνο αν οι συνδικαλιστές πείσουν ότι δεν ενδιαφέρονται για τα προνόμια που τους καταργεί ο νέος νόμος θα ακολουθήσουν οι εργαζόμενοι. Αν πάμε έτσι όσα στεφάνια κι αν κατατεθούν όσοι κι αν βγάλουν λόγο για να πουν περίπου τα ίδια, η ιστορία θα μοιάζει με μνημόσυνο κι όχι με εργατική εκδήλωση.
