Κάλεσμα για λαϊκό ξεσηκωμό ώστε να μην περάσει το αντεργατικό νομοσχέδιο της κυβέρνησης για τα εργασιακά απηύθυνε ο Γιώργος Μαρίνος, μέλος του ΠΓ της ΚΕ και βουλευτής Ευβοίας του ΚΚΕ, από το βήμα της πολιτικής συγκέντρωσης που διοργάνωσε η ΚΟ Εύβοιας, το απόγευμα της Παρασκευής 28 Μάη στη Χαλκίδα.
Στη συγκέντρωση τον τόνο έδωσε η νεολαία. Μέλη και φίλοι της ΚΝΕ προσυγκεντρώθηκαν στην πλατεία Δημοτικής Αγοράς και πορεύθηκαν στο κέντρο της πόλης μέχρι την προβλήτα του Αγίου Νικολάου, μεταφέροντας με τα συνθήματα τους το μήνυμα του ΚΚΕ για ξεσηκωμό ενάντια στο αντεργατικό νομοσχέδιο που ετοιμάζεται να φέρει η κυβέρνηση για ψήφιση στη Βουλή. Εκεί, ενώθηκαν με τους δεκάδες εργαζόμενους, αυτοαπασχολούμενους και συνταξιούχους που ανταποκρίθηκαν στο κάλεσμα για παρουσία και συμμετοχή στη συγκέντρωση και την οργάνωση της πάλης στους χώρους δουλειάς, στις γειτονιές και όπου αλλού χτυπά η καρδιά της εργατικής τάξης και του λαού.
Ανοίγοντας την ομιλία του στη συγκέντρωση ο Γιώργος Μαρίνος, σημείωσε:
«Το Κομμουνιστικό Κόμμα Ελλάδας απευθύνει σε όλους και σε όλες μαχητικό κάλεσμα για να δυναμώσει η πάλη και να μην κατατεθεί, να μην περάσει το νομοσχέδιο έκτρωμα της κυβέρνησης της ΝΔ που καταργεί το σταθερό ημερήσιο χρόνο εργασίας το 8ωρο, και επιβάλλει 10 και πάνω ώρες δουλειά την ημέρα χωρίς υπερωριακή αμοιβή, τζάμπα δουλειά.
Καταργεί την κυριακάτικη αργία, ενισχύει τις ελαστικές μορφές απασχόλησης και επεκτείνει την τηλεργασία, ισοπεδώνοντας τον ελεύθερο χρόνο, μιλώντας παραπλανητικά για εναρμόνιση της επαγγελματικής και οικογενειακής ζωής.
Τινάζει στον αέρα το απεργιακό δικαίωμα, και αντιμετωπίζει τη συνδικαλιστική δράση ως "εγκληματική ενέργεια", για να δέσει χειροπόδαρα τους εργαζόμενους.
Όλοι στον αγώνα, λαϊκός ξεσηκωμός! Αυτό καλούμαστε να κάνουμε ακούραστα αυτές τις μέρες, να σμπαραλιάσουμε τις ψευδολογίες του Χατζηδάκη και των άλλων κυβερνητικών στελεχών που ξεδιάντροπα αναποδογυρίζουν την πραγματικότητα.
Η κυβέρνηση πατώντας στην πολιτική της ΕΕ και τα αντεργατικά μέτρα που επέβαλλαν οι προηγούμενες κυβερνήσεις του ΠΑΣΟΚ και του ΣΥΡΙΖΑ, κηρύττει τον πόλεμο στους εργάτες και τις εργάτριες, στους εργατοϋπάλληλους, στο λαό μας.
Στον πόλεμο απαντάμε με ταξικό πόλεμο!
Καλούμε τους εργαζόμενους, τις εργαζόμενες, τους νέους και τις νέες να πάρουν τη θέση τους στον αγώνα, να διαθέσουν τις δυνάμεις τους για να συγκροτηθεί ένα ισχυρό, μαζικό και αγωνιστικό κίνημα που θα μπει εμπόδιο στις "ανατροπές του αιώνα", που απογειώνουν την καπιταλιστική εκμετάλλευση».
Κάλεσε τους εργαζόμενους να πάρουν στα χέρια τους την οργάνωση του αγώνα και την κλιμάκωση των κινητοποιήσεων, ώστε να μη γίνουμε «σκλάβοι» τον 21ο αιώνα, σημειώνοντας:
«Δουλεύουμε με δύναμη για την επιτυχία της πανελλαδικής απεργιακής κινητοποίησης στις 3 Ιούνη. Όλοι μας στους χώρους δουλειάς, στις γειτονιές της Χαλκίδας, να φτάσει παντού το μήνυμα του αγώνα: Να μην κατατεθεί το κυβερνητικό έκτρωμα, που διαλύει το 8ωρο, τα εργασιακά δικαιώματα.
Να αντιπαλέψουμε τα αντεργατικά μέτρα της περιόδου των μνημονίων, που ψήφισαν και διατήρησαν όλες οι κυβερνήσεις, τις νέες μορφές εκμετάλλευσης που δοκιμάστηκαν ή γενικεύτηκαν την περίοδο της πανδημίας.
Οργανώνουμε και κλιμακώνουμε μαζικά τον αγώνα!
Τα κόμματα που εκπροσωπούν τα συμφέροντα του κεφαλαίου και υπερασπίζονται την ΕΕ δεν μπορούν να κρυφτούν πίσω από το δάχτυλο τους».
Αναφέρθηκε επίσης στον αντεργατικό και αντιλαϊκό χαρακτήρα της Ευρωπαϊκής Ένωσης σημειώνοντας:
«Η ΕΕ, ως ένωση του κεφαλαίου άνοιξε το δρόμο της διευθέτησης του χρόνου εργασίας, χτύπησε και χτυπά το σταθερό ημερήσιο εργάσιμο χρόνο υλοποιώντας τις αξιώσεις των μονοπωλίων για να ενταθεί ο βαθμός εκμετάλλευσης και να αυξήσουν τα κέρδη και τη δύναμη τους.
Διαδοχικές οδηγίες και εκθέσεις, όπως η γνωστή έκθεση "Σέρκας", εβδομάδα 70 και πάνω ωρών, κατάργηση του 40ωρου, διαχωρισμός σε ενεργό και ανενεργό χρόνο εργασίας, για να επεκτείνεται η εργάσιμη μέρα.
Αυτές είναι οι λεγόμενες "βέλτιστες ευρωπαϊκές πρακτικές" που προβάλλουν όλα τα αστικά κόμματα. Σ' αυτόν τον άξονα κινήθηκαν οι κυβερνήσεις της ΝΔ, του ΠΑΣΟΚ και του ΣΥΡΙΖΑ».
Στάθηκε επίσης στις συνθήκες που επικρατούν στους χώρους δουλειάς και τον εμπαιγμό της κυβέρνησης που βαφτίζει «πρόοδο» το νέο αντεργατικό τερατούργημα τονίζοντας: «Οι εργαζόμενοι μετά το 8ωρο θα δουλεύουν κατάκοποι 10, 12 και 13 ώρες, όπως γίνεται στις τουριστικές επιχειρήσεις, χωρίς πληρωμή.
Μέσα σ' αυτές τις συνθήκες, με την ψυχή στο στόμα, θα ψάχνουν να κλέψουν λίγες ώρες ανάπαυσης, χωρίς δυνατότητες ελεύθερου χρόνου για πραγματική ξεκούραση, διασκέδαση, ψυχαγωγία, κοινωνική και συνδικαλιστική δραστηριότητα.
Στο μέταλλο, στον τουρισμό - επισιτισμό, στα τρόφιμα-ποτά, στη χημική βιομηχανία, στα Ναυπηγεία, στο εμπόριο, παντού, σε όλους του κλάδους.
Η βιομηχανική ζώνη θα μετατραπεί σε πιο άγρια εργασιακή ζούγκλα.
"Εργαζόμενοι - Μηχανάκια", με μίζερη ζωή, με πενιχρό μισθό, νέοι και νέες χωρίς στοιχειώδη δικαιώματα.
Αυτός είναι ο καπιταλισμός, το εκμεταλλευτικό σύστημα που προστατεύουν και θωρακίζουν τα αστικά κόμματα και οι παρατρεχάμενοι τους στο συνδικαλιστικό κίνημα.
Η κυβέρνηση λέει ότι η κατάργηση του 8ωρου θα γίνει με "εθελοντική" συμφωνία του εργαζόμενου. Υποστηρίζει δηλαδή πως αυτός θα επιλέγει "να βγάλει τα μάτια του με τα χέρια του" κι αυτό είναι παραλογισμός.
Η αλήθεια είναι ότι ποντάρουν στο ξεμονάχιασμα του εργαζόμενου και στην ατομική σύμβαση, στους εργοδοτικούς εκβιασμούς, στην αξιοποίηση της υψηλής ανεργίας.
Αυτά είναι γνωστά σε όλους και ο κυβερνητικός εμπαιγμός, ο εμπαιγμός των Μέσων Μαζικής Ενημέρωσης που αναμασούν τα παπαγαλάκια, επιβάλλεται όχι μόνο να δυναμώσει την οργή μας, αλλά να δώσει δύναμη για οργάνωση και συμμετοχή στον αγώνα του συνόλου των εργατών και των εργατριών, των εργαζομένων.
Για να δουλέψει κάποιος εργαζόμενος 4ήμερο για κάποιο διάστημα μέσα στο χρόνο, ανάλογα με τις ανάγκες του καπιταλιστή, θα πρέπει την περίοδο που θα ισχύει το 10ωρο να ξεσκίζεται δουλεύοντας 50 ώρες το 5ήμερο ή 60 ώρες το 6ήμερο τη βδομάδα, να μην μπορεί να πάρει τα πόδια του.
Η ξεκούραση δεν γίνεται αναδρομικά, γίνεται σε καθημερινή βάση και την Κυριακή, διαφορετικά η κούραση συσσωρεύεται, σε κάνει μόνιμα κουρασμένο και προκαλεί τραγικές φθορές στο σώμα, στην ψυχολογική κατάσταση, αποξενώνει τον εργαζόμενο, έχει βαριές συνέπειες στην προσωπική, οικογενειακή, κοινωνική ζωή.
Γνωρίζουμε καλά από την πείρα μας ότι το 90% των απεργιών χαρακτηρίζονται παράνομες ή καταχρηστικές. Σε κάθε απεργία κινητοποιείται οργανωμένα κρατικός και εργοδοτικός απεργοσπαστικός μηχανισμός, αλλά αυτά δεν τους αρκούν, γιατί στον απεργιακό αγώνα, στον ταξικό αγώνα, απελευθερώνονται ισχυρές δυνάμεις, εκφράζεται μαχητικότητα, αυτοθυσία, που ξεπερνά τις απεργοσπαστικές παρεμβάσεις και η κυβέρνηση παίρνει πρόσθετα μέτρα.
Οι καπιταλιστές, οι κυβερνήσεις και τα κόμματα τους φοβούνται την οργάνωση, τους αγώνες, την απεργία και προσπαθούν να τα βάλουν στο "γύψο".
Δείχνουν το ταξικό τους μίσος και με τον ίδιο τρόπο πρέπει να απαντήσουν οι εργαζόμενοι, να υπερασπιστούν το απεργιακό δικαίωμα και το σύνολο των δικαιωμάτων και των αναγκών τους, να μπούνε στα συνδικάτα νέες δυνάμεις, να δυναμώσει η απαιτητικότητα και ο διεκδικητικός αγώνας.
Μαχητικά, να δώσουν δύναμη και ταξικό, αγωνιστικό προσανατολισμό, να αλλάξουν τους συσχετισμούς, αποδυναμώνοντας τους κυβερνητικούς-εργοδοτικούς κολαούζους και τη λογική της κοινωνικής συναίνεσης, του κοινωνικού εταιρισμού που χρησιμοποιείται για την υποταγή των εκμεταλλευόμενων στους εκμεταλλευτές».
Στάθηκε επίσης στους αγώνες της εργατικής τάξης για δικαιώματα και κατακτήσεις αναφέροντας: «Η εργατική τάξη διεκδίκησε και πλήρωσε με το αίμα της τον αγώνα για 8 ώρες δουλειάς, 8 ώρες ξεκούραση, 8 ώρες ελεύθερο χρόνο, την Πρωτομαγιά του 1886, το 19ο αιώνα και σήμερα τον 21ο αιώνα που έχει αυξηθεί κάθετα η παραγωγικότητα της εργασίας και η τεχνολογία δίνει τη δυνατότητα μεγάλης μείωσης του χρόνου εργασίας, επικρατεί αυτή η άθλια κατάσταση. Αυτό είναι ένα από τα πιο χαρακτηριστικά παραδείγματα της σαπίλας του καπιταλισμού που έχει ξεπεράσει τα ιστορικά του όρια».
Στο πλαίσιο αυτό κάλεσε τους εργαζόμενους να δυναμώσουν τον αγώνα τους χώρους δουλειάς και να συμπορευτούν με το ΚΚΕ για την ανατροπή της καπιταλιστικής βαρβαρότητας.
«Το ΚΚΕ καλεί τους εργαζόμενους να δυναμώσουν τον αγώνα και την οργάνωσή τους σε κάθε κλάδο και χώρο δουλειάς, για να διεκδικήσουν ζωή και δουλειά με δικαιώματα.
Να μπουν στον ελπιδοφόρο αγώνα για την απελευθέρωση της εργατικής τάξης και όλων των καταπιεσμένων, για την κατάργηση της εκμετάλλευσης ανθρώπου από άνθρωπο, για το σοσιαλισμό που σήμερα είναι πιο αναγκαίος και επίκαιρος.
Στη Σοβιετική Ρωσία η Οκτωβριανή επανάσταση καθιέρωσε 8ωρη εργασία και στη συνέχεια μειώθηκε ο βδομαδιάτικος χρόνος εργασίας στις 35 ώρες, εξασφαλίστηκαν μέρες ανάπαυσης, άδειες με αποδοχές.
Ο Σοσιαλισμός, η εργατική εξουσία, η κοινωνικοποίηση των μέσων παραγωγής, των οικονομικών εργαλείων και ο κεντρικός επιστημονικός σχεδιασμός είναι η μόνη ρεαλιστική απάντηση στη σημερινή καπιταλιστική βαρβαρότητα», τόνισε χαρακτηριστικά.
