Η κριτική είναι καλοδεχούμενη όταν είναι καλόπιστη όχι όμως όταν είναι άδικη, ειδικά για ευαίσθητα θέματα σαν κ αυτό στο πρόσφατο εμπαθές δημοσίευμα «συνεργάτη» εφημερίδας που με παρουσίαζε να έχω την ευθύνη για τις διαθεσιμότητες του 2013! Απαντώ λοιπόν ότι το θέμα της διαθεσιμότητας για το οποίο πίεζε η τρόικα για ιδεοληπτικούς και τιμωρητικούς λόγους ήταν τόσο κομβικό και με τέτοιο πολιτικό κόστος, που δεν αντέχει στη λογική ότι θα μπορούσε να είναι αρμοδιότητα και πολύ περισσότερο απόφαση ενός υφυπουργού. Ο αρμόδιος υπουργός διοικητικής μεταρρύθμισης τότε Κ. Μητσοτάκης πίεζε τα υπουργεία για διαθέσιμους ανάλογα με τον αριθμό προσωπικού τους ζητώντας από το Υπ.Παιδ. 2000 άτομα! Αντιδράσαμε λέγοντας ότι ο ευαίσθητος χώρος της εκπαίδευσης έχει ιδιαιτερότητες. Αυτός ήταν και ο λόγος της σφοδρής κόντρας τότε Μητσοτάκη-Αρβανιτόπουλου.
Η ίδια αφετηρία για
όλους, το νέο πλαίσιο για μαθητές ΑΜΕΑ,
τα σχολεία δεύτερης ευκαιρίας και το παρατηρητήριο ενδοσχολικής βίας για τα
οποία αγωνίστηκα θεωρώ ότι είναι βαθιά προοδευτικά.»
