Πολλά είπε ο Κώστας Τσάμαρης στην προς συντρόφους επιστολή παραίτησής του κι ακόμα περισσότερα άφησε να εννοηθούν. Ας τα δούμε από την αρχή. Αναφέρεται στις προσπάθειες που έκαναν ως οργάνωση για να προωθήσουν τις θέσεις του κόμματος στην Εύβοια. Ήταν μάταιος αγώνας όπως παραδέχεται αλλά ευθέως αποδίδει τις ευθύνες. "Χωρίς την κατάλληλη στήριξη, τα κατάλληλα όπλα.... " σημειώνει κι όλοι κατάλαβαν , οι καμπάνες χτύπησαν για την Πρόεδρο και το περιβάλλον της.
Σχετικά με την απόφαση του να παραιτηθεί μιλά πάλι για λόγους που άπτονται της προσωπικής του ζωής αλλά και πάλι βάλει κατά της ηγεσίας και του τρόπου που αυτή διοικεί το κόμμα "... αρκετών διαφωνιών που έχω εκφράσει κατά καιρούς κυρίως ως προς τη δομή και η λειτουργία του κινήματος που θεωρώ ότι αποτελούν τροχοπέδη στον κοινό μας αγώνα. "
Περνώντας στα ευχολόγια που κι αυτά δίνουν τα μηνύματά τους σημειώνει με νόημα "να καταφέρουμε να ξεπεράσουμε με γενναιότητα και χωρίς υπεκφυγές την ευθύνη που μας αναλογεί για να υπερκεράσουμε τις δυσλειτουργικές δυσκαμψίες που αποτελούν βαρίδι για το κόμμα μας.. " αν αυτό δεν μεταφράζεται σε "φύγε Φώφη" τότε πώς ;
Σε ότι αφορά για την στάση του από και πέρα αφού τονίζει ότι θα σταθεί στο πλευρό "όλων όσοι επιθυμούν να προσφέρουν στον τόπο μας για την ανάδειξη των προοδευτικών μας αρχών, ενάντια στις δυνάμεις της συντήρησης και του λαϊκισμού" Σαφέστατος στην ακροτελεύτια πρόταση του δηλώνει ότι θέλει ένα ΚΙΝ.ΑΛ. - ή μήπως ΠΑΣΟΚ - που να μην είναι ουρά της συντηρητικής Νέας Δημοκρατίας ούτε του λαϊκιστικου ΣΥΡΙΖΑ. Μάλλον προς Ανδρουλάκη φέρνει αλλά όσα ξέρει ο νοικοκύρης δεν τα ξέρει ο κόσμος όλος.
