Για τις δηλώσεις του Σταύρου Μπένου στη συγκέντρωση της Λίμνης δεν έχω να πω πολλά. Είπε τα αυτονόητα κι αυτά που έπρεπε να πει. Τα τρία είδη μέτρων ανάλογα με το χρόνο (άμεσα, μέσο και μακρο-πρόθεσμα) , το ολιστικό και ανθρωποκεντρικό μοντέλο που ακούγονται καλά. Δύσκολα θα διαφωνήσει κάποιος. Όλα όμως θα κριθούν στο επίπεδο της εφαρμογής. Αυτό ενδιαφέρει. Η εφαρμοσμένη πολιτική. Ο Σταύρος Μπένος είναι ένας ευπρεπής πολιτικός με περγαμηνές από τις δεκαετίες 80 και 90. Τον γνώρισα και προσωπικά μέσα από τη δουλειά και συνεργασία του «Διαζώματος» για το αρχαίο θέατρο της Ερέτριας. Δεν είναι όμως πρώτη φορά που αξιόλογα πρόσωπα μπαίνουν βιτρίνα σε προσπάθειες, θυμίζω το «ταμείο Μολυβιάτη» για τις φωτιές στην Ηλεία το 2007 που όλοι ξέρουμε τι επακολούθησε. Το ότι το οικονομικό σκέλος της επιτροπής καθορίζεται από το Μαξίμου όπως ανακοινώθηκε μάλλον με ανησυχεί...
Πραγματικά εύχομαι
να πετύχει στο έργο του. Τοποθετούμαι καλοπροαίρετα και δίνω την απαραίτητη
πίστωση χρόνου, αν και θέματα όπως τα αντιπλημμυρικά ή οι αποζημιώσεις επείγουν
και δεν υπάρχει πολυτέλεια καθυστέρησης. Αυτό όμως δε σημαίνει ότι δε θα
παρακολουθούμε στενά και δε θα καταγγέλλουμε τυχόν καθυστερήσεις, αδιαφάνεια ή
άνομα συμφέροντα.
Και μια παρατήρηση σαν «παλιά καραβάνα» κατάλαβε πως οι ρητινοκαλλιεργητές είναι συμπαγής ομάδα που μπορεί να αντιδράσει δυναμικά αν χρειαστεί. Έχρισε έτσι σύμβουλό του, έστω άτυπο, τον πρόεδρο τους Β. Γεωργαντζή! Έχουν κι αυτοί όμως πείρα από...υποσχέσεις στο παρελθόν!
