Πρόσφατα, ανακοινώθηκε η συνεργασία του Υπουργείου Εργασίας και Κοινωνικών Υποθέσεων με το Ξενοδοχειακό Επιμελητήριο Ελλάδος, που αφορά:
• Απασχόληση παιδιών σε ξενοδοχειακές μονάδες, μεγαλύτερα
από 16 ετών, που διαβούν σε δομές φροντίδας ανηλίκων.
• Απασχόληση ατόμων με αναπηρία σε ξενοδοχειακές μονάδες, με
κάλυψη του κόστους εργασίας τους από τρέχοντα προγράμματα του ΟΑΕΔ.
Θα μπορούσαμε να εκλάβουμε αυτή τη συνεργασία ως ένα ακόμα
επεισόδιο του επικοινωνιακού μπαράζ στο οποίο υποβάλλουν την εξουθενωμένη
ελληνική κοινωνία τα κυβερνητικά στελέχη, με πρώτο τον πρωθυπουργό κ.
Μητσοτάκη, δεδομένου του ότι δεν αναφέρει κανένα συγκεκριμένο μέτρο υλοποίησης
αυτής της συνέργειας. Επειδή όμως, μετά από δύο και πλέον χρόνια κυβέρνησης
Μητσοτάκη, έχουν γίνει σαφείς οι στοχεύσεις της πολιτικής της, αντιλαμβανόμαστε
ότι η κυβέρνηση προωθεί επίσημα την παιδική εργασία για τα παιδιά που έχει το
κράτος υπό την φροντίδα του σε κλειστές δομές ανηλίκων, ενισχύοντας με αυτήν
την απαράδεκτη επιλογή και τη φθηνή εργασία στον τουριστικό κλάδο.
Ήδη, με ανακοίνωσή της η Πανελλήνια Ομοσπονδία Εργαζομένων
στον Επισιτισμό - Τουρισμό εκφράζει την έντονη αντίθεσή της στα σχέδια της
κυβέρνησης, αναφέροντας χαρακτηριστικά «Δεν θα αφήσουμε να γεμίσουν οι λάντζες
των ξενοδοχείων με ανήλικα παιδιά».
Μετά από δύο και πλέον χρόνια κυβέρνησης Μητσοτάκη γνωρίζουμε
ότι η πολιτική της οξύνει τις ανισότητες, στη βάση της εκφρασμένης άποψης του
Πρωθυπουργού ότι «δεν είμαστε όλοι ίδιοι ούτε ίσοι και ούτε πρόκειται να
γίνουμε ποτέ».
Γιαυτό θεωρεί ότι σε ένα παιδί από το Περιστέρι ταιριάζει
μια δουλειά ψυκτικού ενώ σε έναν γόνο της τάξης του μια θέση σε καλό
πανεπιστήμιο της αλλοδαπής ή έστω σε καλοπληρωμένο κολλέγιο της ημεδαπής. Έτσι
προορίζει τα παιδιά που διαβιούν σε κλειστές δομές φροντίδας ανηλίκων για
«απασχόληση» σε ξενοδοχειακές μονάδες, από την ηλικία των 16 ετών. Από την
ανακοίνωση δεν μαθαίνουμε προφανώς τίποτε για το εργασιακό καθεστώς, τα
δικαιώματα και τις αμοιβές που επιφυλάσσει η κυβέρνηση σε αυτούς τους
ανήλικους.
Μαθαίνουμε όμως ότι η συνέργεια στοχεύει και στην «κάλυψη
υλικών αναγκών των πιο ευάλωτων αλλά και των δομών φροντίδας και φιλοξενίας».
Πρόκειται για υποχρέωση του κράτους που ανατίθεται σε ιδιώτες, χωρίς να είναι
γνωστοί οι όροι. Η επένδυση που το κράτος οφείλει και εκ του συντάγματος να
πραγματοποιήσει στην κοινωνική πρόνοια, αντικαθίσταται από την εταιρική
κοινωνική ευθύνη των μεγάλων επιχειρήσεων, και από επαίνους για τη φιλάνθρωπη
στάση εαυτών και αλλήλων.
Τα ανήλικα παιδιά πρέπει να πηγαίνουν στο σχολείο, γιαυτό ο
ΣΥΡΙΖΑ – ΠΣ υποστηρίζει ότι η υποχρεωτική εκπαίδευση πρέπει να περιλαμβάνει και
το λύκειο. Ταυτόχρονα, αδήριτη ανάγκη είναι η αναβάθμιση της τουριστικής
εκπαίδευσης και της επαγγελματικής κατάρτισης και η βελτίωση των θέσεων
εργασίας.
Η αντιμετώπιση αυτή των ανηλίκων παιδιών των κλειστών δομών
δεν είναι νέα. Πρόκειται για αναβίωση του μοντέλου της Βασιλικής Πρόνοιας της
Φρειδερίκης. Τότε τα παιδιά των ιδρυμάτων που στην τρίτη γυμνασίου δεν έβγαζαν
17 προωθούνταν στη σχολή της Πάρνηθας ή της Ρόδου για τουριστικά επαγγέλματα
(καμαριέρες, γκρουμ κ.λπ.). Και βέβαια στο Γυμνάσιο πήγαιναν τα 10αρια ή και τα 9άρια, οι υπόλοιποι/ες για
«τέχνη». Τα παιδιά των φτωχών οικογενειών της υπαίθρου οδηγούνταν από τον φόβο
της πείνας στις πόλεις, όπου τα αγόρια μάθαιναν μια τέχνη και ζούσαν στο πατάρι
του μαγαζιού και τα κορίτσια γίνονταν «ψυχοκόρες» και ζούσαν στο «δωμάτιο
υπηρεσίας». Φυσικά όφειλαν ευγνωμοσύνη στον «ευεργέτη τους», που τα
«περιμάζεψε».
Είναι απαράδεκτο, το κράτος που έχει την ευθύνη των παιδιών
σε ιδρύματα να στερεί το δικαίωμά τους στην εκπαίδευση και να τα χρησιμοποιεί
για να μειώσει το μισθολογικό κόστος των ξενοδοχειακών επιχειρήσεων.
Στον αντίποδα αυτού του μοντέλου, ο ΣΥΡΙΖΑ- ΠΣ με τον εμβληματικό
του νόμο για την αναδοχή και την υιοθεσία είχε ως στόχο μέσα σε συγκεκριμένο
χρονικό ορίζοντα να ολοκληρώσει την από-ϊδρυματοποίηση και να μην υπάρχει πλέον
ανάγκη για ιδρύματα κλειστής φροντίδας για τα παιδιά. Αυτός ο στόχος σήμερα
έχει εγκαταλειφθεί. Ο ΣΥΡΙΖΑ –ΠΣ δεν θα επιτρέψει να γυρίσουμε στις σκοτεινές
περιόδους της Πρόνοιας και του εργασιακού μεσαίωνα που προδιαγράφει η κυβέρνηση
Μητσοτάκη.
Ερωτάται ο κ. Υπουργός:
1. Σε τι συνίσταται ακριβώς η σχεδιαζόμενη συνεργασία μεταξύ
του Υπουργείου και του Ξενοδοχειακού Επιμελητηρίου σε θέματα κοινωνικής
προστασίας; Έχει αποτυπωθεί το σχέδιο σε κάποιο κείμενο;
2. Έχουν ερωτηθεί και έχουν εκφράσει γνώμη επί των σχεδίων
του οι αρμόδιοι φορείς των δημόσιων δομών φροντίδας ανηλίκων, δηλαδή τα Κέντρα
Κοινωνικής Πρόνοιας Περιφερειών;
3. Ο σχεδιασμός περιλαμβάνει και κλειστές δομές φροντίδας
Ιδιωτικού Δικαίου;
4. Θα στερήσει από τα παιδιά των κλειστών δομών φροντίδας
της χώρας τη δυνατότητα να ολοκληρώσουν το Λύκειο;
5. Με ποιους συγκεκριμένους τρόπους διασφαλίζεται ότι οι
ανήλικοι των δομών φιλοξενίας, δεν θα γίνουν έρμαια εργοδοτικής αυθαιρεσίας και
δεν θα αποτελέσουν τα “παιδιά για όλες τις δουλειές”;
