Από το 2014 και μετά, ένας μεγάλος αριθμός εργαζομένων εργάζεται στα Κέντρα Κοινωνικής Πρόνοιας όλης της χώρας με συμβάσεις εργασίας ορισμένου χρόνου (συνήθως εξάμηνης διάρκειας).
Οι επικουρικοί εργαζόμενοι στα Κέντρα Κοινωνικής Πρόνοιας
του Υπουργείου Εργασίας και Κοινωνικών Υποθέσεων έχουν εκφράσει την αγανάκτησή
τους για τις απολύσεις τους σημειώνοντας χαρακτηριστικά ότι «εργαζόμαστε σε
Θεραπευτήρια, Γηροκομεία, Κέντρα φιλοξενίας ΑμεΑ και εγκαταλελειμμένων παιδιών,
συνεχόμενα χωρίς μέρα κενό, οι παλιότεροι συνάδελφοι για 6 χρόνια, από το 2014.
Καλύπτουμε τραγικά κενά σε μόνιμο προσωπικό, πάγιες και διαρκείς ανάγκες,
θέσεις νευραλγικές για την προστασία της ζωής των πιο ευαίσθητων ομάδων του
πληθυσμού. Όλα αυτά τα χρόνια, παλέψαμε για να μη βρεθούμε στο δρόμο (κάποιοι
απλήρωτοι επί μήνες), για να κρατήσουμε το αυτονόητο δικαίωμά μας στη δουλειά.
Διεκδικήσαμε με όλες μας τις δυνάμεις μόνιμη και σταθερή δουλειά, τη μετατροπή
των συμβάσεων μας σε αορίστου χρόνου. Δουλέψαμε με το άγχος της ημερομηνίας
λήξης, από παράταση σε παράταση και πάλι από την αρχή».
Για την κυβέρνηση όμως όλα αυτά «περισσεύουν» και σήμερα
«πετάει στο δρόμο» 150 εργαζόμενους όλων των ειδικοτήτων (όπως ψυχολόγους,
κοινωνικούς λειτουργούς, κοινωνικούς επιμελητές, νοσηλευτές, λογοθεραπευτές
κλπ) από τα Κέντρα Κοινωνικής Πρόνοιας όλης της χώρας, μαζί με τα χρόνια
εργασίας τους, εμπειρίας τους και προσφοράς τους στην Πρόνοια.
Επειδή αυτοί οι εργαζόμενοι προσφέρουν τις υπηρεσίες τους
στα πολλά χρόνια.
Επειδή η γνώση και η εμπειρία που έχουν αποκτήσει όλα αυτά
τα χρόνια είναι αναντικατάστατη.
Επειδή «θα βρεθούν στο δρόμο» μην μπορώντας να
αντιμετωπίσουν ούτε τις βασικές καθημερινές ανάγκες του.
Ερωτάται ο αρμόδιος Υπουργός:
1. Προτίθεται να προχωρήσει σε επείγουσα νομοθετική ρύθμιση για την επαναπρόσληψη αυτών των εργαζομένων με αναδρομική ισχύ από τη λήξη των συμβάσεων τους ώστε να δοθεί άμεσα λύση στο ζήτημα που έχει δημιουργηθεί με τις απολύσεις των 150 εργαζόμενων όλων των ειδικοτήτων στα Κέντρα Κοινωνικής Πρόνοιας όλης της χώρας;
