Πηγαίνει ένας τύπος με κουστουμάκι, γραβάτα και ένα φάκελο στο χέρι σε έναν αγρότη.
– Δε μου λες, δικά σου είναι τα γουρούνια;
– Ναι.
– Και τι τα ταΐζεις;
– Ε να, ότι βρω. Κανένα αποφάι, φλούδες από φρούτα και
τέτοια.
– Τι΄; Είναι δυνατόν; Δεν ντρέπεσαι…. Είμαι από την Εταιρεία
προστασίας Ζώων. 2.000 € πρόστιμο για να μάθεις!!!
Τρελάθηκε ο καημένος ο αγρότης.
Μετά από κανένα μήνα να’ σου πάλι ένας τύπος με κουστουμάκι,
γραβάτα και ένα φάκελο στο χέρι.
– Δικά σου είναι τα γουρούνια;
– Ναι.
– Και τι τα ταΐζεις;
– Αααα, τα καλύτερα! Κανένα παστίτσιο, κανένα μουσακά και
τέτοια.'
– Τι; Είναι δυνατόν; Δεν ντρέπεσαι… Εδώ ο κόσμος πεινάει και
πεθαίνει και εσύ ταΐζεις τέτοια πράγματα στα γουρούνια;
Είμαι από την Εταιρεία Προστασίας Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων. 2.000
€ πρόστιμο.
Ο καημένος ο αγρότης κόντεψε να πάθει έμφραγμα.
Μετά από κανένα μήνα να’ σου πάλι ένας τύπος με κουστουμάκι,
γραβάτα και φάκελο στο χέρι.
– Δικά σου είναι τα γουρούνια;
– Ναι.
– Και τι τα ταΐζεις;
– Ααα, μπα… δεν ασχολούμαι. Τoυς δίνω χρήματα και πάνε και τρώνε έξ
