Πολύ σωστά ο Θανάσης Ζεμπίλης υπενθύμισε κατά τη διάρκεια της συνεδρίασης της Τοπικής Κοινότητας τον πόλεμο που είχε δεχτεί όταν ως Δήμαρχος εξήγγειλε την πεζοδρόμηση της Αβάντων. Και τι δεν ακούστηκε τότε, ότι εξυπηρετεί το ένα ή το άλλο συμφέρον, ότι έπρεπε να ωριμάσουν οι συνθήκες ( πάντα το λένε όσοι δεν θέλουν να γίνει τίποτα) και άλλα παρόμοια. Εκείνος δεν άκουσε τίποτα προχώρησε και το αποτέλεσμα τον δικαίωσε. Η Χαλκίδα έγινε ακόμα πιο όμορφη.
Αυτό που μένει είναι ότι ο Ζεμπίλης είναι ένας τολμηρός πολιτικός που ξέρει το συμφέρον των συμπολιτών του και επιμένει μέχρι να καταφέρει να κάνει πράξη τις δεσμεύσεις του.
