.jpg)
Βόρειος Εύβοια, ένας χρόνος πριν. Οι φωτογραφίες δικές μου. Η μια δείχνει τη φωτιά όπως φαινόταν να έρχεται απο το σπίτι στην Ιστιαία και η άλλη είναι από την παραλία Κανατάδικα, όπου προστρέξαμε όταν η ατμόσφαιρα ήταν αποπνικτική. Ο καπνός ωστόσο όπως φαίνεται είχε καλύψει τα πάντα.
Εκείνες τις κολασμένες μέρες επακολούθησαν εγκληματικές στιγμές, αδιαφορίας; αδρανειας; αμέλειας; ανικανότητας; ας βάλει ο καθένας τη λέξη που νομίζει.
Αποτέλεσμα: πάνω από μισό εκατομμύριο στρέμματα καμμένου δάσους, η μεγαλύτερη οικολογική καταστροφή στη σύγχρονη ελληνική ιστορία.
Διαβάζω πως δε θα ξεχάσουμε. Δυστυχώς και να θέλαμε δε θα μπορούσαμε να ξεχάσουμε! Οι πληγές και η μαυρίλα είναι ακόμη εδώ. Ένα χρόνο υποσχέσεων, στείρων αντιπαραθέσεων και ελαχίστων...αναθέσεων μετά, ο καθένας μπορεί να κρίνει τα πεπραγμένα.
Οι συνέπειες θα μας ακολουθούν για χρόνια.
Αχνοφαίνεται όμως στο βάθος η ελπίδα, για μια φύση που επουλώνει τα τραύματά της κι ένα λαό αποφασισμένο να παλέψει και να τα καταφέρει στηριζόμενος στις δυνάμεις του κόντρα σε θεούς και δαίμονες...
