Ο λαός να εμπιστευτεί τη δύναμή του και να κλιμακώσει την πάλη του στη νέα επίθεση
Να εμπιστευτεί ο λαός τη δύναμη του και να κλιμακώσει την πάλη απέναντι στη νέα επίθεση που
δέχεται, τόνισε ο Θοδωρής Χιώνης, μέλος του Πολιτικού Γραφείου της Κεντρικής Επιτροπής του ΚΚΕ, μιλώντας στις εκδηλώσεις του 48ου Φεστιβάλ ΚΝΕ - «Οδηγητή», στη Χαλκίδα το βράδυ της Παρασκευής 16 Σεπτέμβρη.
Σε μια ακόμη "στάση" στο "ταξίδι" που κάνει το φεστιβάλ σε όλη τη χώρα υπήρξε πλατιά συμμετοχή νεολαίας και εργαζομένων, ενώ οι εκδηλώσεις αφιερώθηκαν στον Κώστα Καζάκο. Παρευρέθηκαν επίσης τα μέλη του ΠΓ της ΚΕ του ΚΚΕ, Γιώργος Μαρίνος και Κώστας Παρασκευάς, το μέλος της ΚΕ και γραμματέας ΕΠ Αν Στερεάς και Εύβοιας, Κώστας Μπάτσικας.
Το πρόγραμμα ξεκίνησε με hip-hop συναυλία με τους Demon Fox, ακολούθησε χαιρετισμός από τον Κωνσταντίνο Κούκη, γραμματέα της ΤΟ Ευβοίας της ΚΝΕ και ολοκληρώθηκε με μεγάλη συναυλία με τους Κοινούς Θνητούς και νησιώτικο γλέντι με τον Νίκο Οικονομίδη.
Επίσης στο χώρο του φεστιβάλ θα υπήρχε έκθεση για τον ιμπεριαλιστικό πόλεμο, "Μαθητική Γωνία", παιδότοπος του "Κόκκινου Αερόστατου" και βιβλιοπωλείο της Σύγχρονης Εποχής.
Ξεκινώντας την ομιλία του ο Θοδωρής Χιώνης, στάθηκε αρχικά στην τεράστια συμβολή του φεστιβάλ της ΚΝΕ τόσο σε επίπεδο πολιτισμού όσο και ανάτασης του αγωνιστικού πνεύματος της νεολαία, των εργαζομένων και όλου του λαού, τονίζοντας: "Αυτό άλλωστε αποτυπώνεται και στο φετινό σύνθημα: «Η νέα γενιά με το ΚΚΕ, για το μεγάλο, το ωραίο, το συγκλονιστικό – Σοσιαλισμός η απάντηση στον 21ο αιώνα», εμπνευσμένο από λόγια του ήρωα Νίκου Μπελογιάννη. Όπου ακόμα και μέσα στα μπουντρούμια σκεφτόταν ότι το μεγάλο του να βρίσκεσαι μέσα στη πάλη για μια καλύτερη ζωή συναντιέται με το ωραίο που την στολίζει: την μουσική, τα λουλούδια, την ποίηση, με το συγκλονιστικό που είναι η αγάπη... Με σκέψη ελεύθερη κι εκτιμώντας όλα αυτά τα στοιχεία έδιναν οι κομμουνιστές ότι πιο πολύτιμο είχαν, την ίδια τη ζωή τους για να δικαιωθούν τα όνειρα της μεγάλης πλειοψηφίας του λαού μας, όλων των λαών. Πως αλλιώς θα μπορούσε να είναι ο αγώνας «για να ανθρωπέψει ο άνθρωπος». Πως αλλιώς θα μπορούσε να είναι η μεγάλη προσπάθεια «να συνειδητοποιήσουμε τη δύναμή μας, να ανεβάσουμε το ηθικό μας και αποφασιστικά να αποκεφαλίσουμε το ανθρωπόμορφο τέρας που μας καταστρέφει τη ζωή» όπως έλεγε ο επιβλητικός κι αγέρωχος Κώστας Καζάκος που με θλίψη αποχαιρετάμε τούτες τις μέρες".
Και πρόσθεσε: "Κι αν ο τροχός μοιάζει κολλημένος στα χαλάσματα της φαινομενικής παντοδυναμίας του καπιταλισμού, τον ξεκολλάμε σήμερα σιγά-σιγά και με πείσμα, αύριο πιο γρήγορα ίσως και απότομα αλλά με αποφασιστικότητα. Αξιοποιώντας τους κλονισμούς, τα τραντάγματα του παλιού κόσμου που ξαναδυναμώνουν αλλά και με τη δική μας δύναμη, των επαναστατικών ιδεών και της ταξικής πάλης, της αλληλεγγύης με όλους τους λαούς, συσπειρώνοντάς και ενισχύοντας τις γραμμές του εργατικού, του κομμουνιστικού κινήματος".
Ο καπιταλισμός ούτε εξανθρωπίζεται, ούτε δικαιώθηκε
Συνεχίζοντας αναφέρθηκε στις εξελίξεις επισημαίνοντας ότι αναδεικνύουν την όλο και μεγαλύτερη σήψη του καπιταλισμού. "Άλλωστε όλοι ακούμε τους διεθνείς οργανισμούς, κυβερνήσεις, αστικά πολιτικά κόμματα, Μέσα Μαζικής ενημέρωσης να μιλάνε για τις έκτακτες και πολεμικές καταστάσεις, να περιγράφουν εικόνες με μεγάλες ελλείψεις στην ενέργεια, δελτία στα τρόφιμα, εκτίναξη της ακρίβειας, σκοτεινές πόλεις, κρύα σπίτια.
Αυτό είναι που έχει να προσφέρει ο καπιταλισμός του «πολιτισμού και της τεχνολογίας του 21ου αιώνα», που παρά την προσωρινή κυριαρχία του δεν μπορεί να απαλλαγεί από τη σήψη, που παρά τις τεράστιες παραγωγικές δυνατότητες που έχουν δημιουργήσει οι εργαζόμενοι και διευρύνονται συνεχώς από την ανάπτυξη των επιστημών και της πλατιάς εφαρμογής νέων τεχνολογιών, μας μιλάνε λες και βρισκόμαστε σε προηγούμενο αιώνα. Γι αυτό σήμερα που μεγαλώνει ακόμα περισσότερο το χάσμα ανάμεσα στο πως θα μπορούσαμε να ζούμε και πως τελικά ζούμε και μας προετοιμάζουν για να ζήσουμε, κάνουν τα πάντα για να κρυφτεί ότι τα σύγχρονα μέσα παραγωγής, τα τεράστια επιτεύγματα της επιστήμης, της ψηφιακής και πράσινης τεχνολογίας ασφυκτιούν, δεν αντέχουν στα χέρια μιας μειοψηφίας, να παράγουν κέρδη για να παράγουν κέρδη, αυτό οδηγεί σε παραλογισμό κι αυτό παραμένει το μεγάλο πρόβλημα της εποχής. Να απαλλαγεί η κοινωνία από τον παρασιτισμό, τη καπιταλιστική ιδιοκτησία και κερδοφορία, που έχει γιγαντωθεί σε μεγάλες μετοχικές εταιρείες, σε μονοπωλιακούς ομίλους, που σε όλο τον κόσμο, σε κάθε χώρα κάνουν κουμάντο.
30 χρόνια μετά τους πανηγυρισμούς για τις αντεπαναστατικές ανατροπές των σοσιαλιστικών κρατών και τη διάλυση της Σοβιετικής Ένωσης, που δήθεν θα έφερναν «ειρήνη», «ευημερία» και «δημοκρατία», το μόνο που γενικεύτηκε ήταν η εκμετάλλευση, οικονομικές κρίσεις, προσφυγιά και μετανάστευση με πνιγμούς, εγκλωβισμούς και φράκτες, εθνικιστικά και θρησκευτικά μίση, αυταρχισμός, νέοι πόλεμοι. Το σύστημα τους δεν μπορεί να δώσει διέξοδο στις ανάγκες του λαού. Κι ότι ζούμε αναδεικνύει τη βαρβαρότητα και τη χρεοκοπία του. Ότι η οργάνωση της οικονομίας με κριτήριο τα κέρδη των λίγων, η εξουσία στα χέρια μιας κοινωνικής μειοψηφίας, των εκπροσώπων των επιχειρηματικών ομίλων, γίνεται εμπόδιο στην κοινωνική πρόοδο και ευημερία . Κι αυτό ανεξάρτητα ποιος διαχειριστής είναι στην κυβέρνηση, φιλελεύθερος ή σοσιαλδημοκράτης, στη χώρα μας η ΝΔ, ο ΣΥΡΙΖΑ, το ΠΑΣΟΚ-ΚΙΝΑΛ ή με όποια σύνθεση συγκυβέρνησης μεταξύ τους. Αυτό υπερασπίζονται με νύχια και με δόντια.
Γι αυτό μιλάνε για «φυσικά φαινόμενα» και «απόκλιση» από την υποτιθέμενη κανονικότητα του καπιταλισμού που η μόνη διέξοδος που έχει είναι να γίνεται πιο επιθετικός, πιο επικίνδυνος, πιο αντιδραστικός σε όλα τα επίπεδα. Γι αυτό επιδιώκουν τους στόχους των εκμεταλλευτών, της αστικής τάξης να τους μετατρέψουν σε στόχους των εργαζομένων και τους παρουσιάζουν ως εθνική υπόθεση. Έχουν φτάσει πλέον στο σημείο να μας δίνουν και συμβουλές, για να γίνουμε υπεύθυνοι, να μη ζητάμε και να μη θέλουμε πολλά, να πλενόμαστε και να πλένουμε τα ρούχα μας λιγότερο, να μειώσουμε τη θερμοκρασία στα σπίτια, στα σχολεία, στις σχολές κι αλλού, να μαγειρεύουμε με σύνεση, να περπατάμε περισσότερο κι άλλα ενδιαφέροντα. Προβάλλοντας τελικά στο λαό ότι η μοναδική επιλογή που έχει είναι να προσαρμόζει συνεχώς τις ανάγκες και τα δικαιώματα του".
Συνέχισε λέγοντας ότι "η κυβέρνηση ξανακουνάει το δάχτυλο της ατομικής ευθύνης" και τόνισε: "Ατομική ευθύνη στην πανδημία, με τα μέτρα προστασίας να κόβονται και να ράβονται ανάλογα το τι χρειάζονται οι επιχειρηματικοί όμιλοι, οι ξενοδόχοι, οι εφοπλιστές, τα κοράκια στο τομέα της Υγείας και με τα νοσοκομεία, τις μονάδες Υγείας μεταξύ φθοράς και αφθαρσίας. Όπως με το Νοσοκομείο Χαλκίδας που παρά την αναγκαία μεταφορά του έχει πάνω από 280 κενές οργανικές θέσεις κι αυτό με οργανόγραμμα του 2012. Ατομική ευθύνη εάν καίγεσαι το καλοκαίρι κι αν πλημυρίζεις το χειμώνα έχοντας κοστολογήσει στα επιτελεία της ΕΕ ότι είναι πιο φθηνό να διαχειριστείς την καταστροφή από το να την προλάβεις, προωθώντας και διάφορες μπίζνες πάνω στα καμένα, όπως με το κυβερνητικό σχέδιο «Μπένου». Αυτό το σχέδιο που αναπαράγει τις αιτίες της καταστροφής κι οι δυνάμεις της ΝΔ, του ΣΥΡΙΖΑ και του ΠΑΣΟΚ-ΚΙΝΑΛ στη Περιφέρεια και στους δήμους της περιοχής προωθούν σχεδόν από κοινού", και πρόσθεσε: "Δεν αποδεχόμαστε ούτε το κοινωνικό δαρβινισμό, προσαρμόσου γιατί πέθανες, ούτε τη κοινωνική συνοχή, να ζεις υποταγμένος".
Άλλωστε η βαρυχειμωνιά δεν τους αφορά όλους. Συνεχίζοντας προσδιόρισε ότι την ίδια ώρα που τα λαϊκά νοικοκυριά δεν μπορούν να βγάλουν το μήνα, μία χούφτα επιχειρησιακοί όμιλοι θησαυρίζουν. "Αλλά κι όταν μιλάνε για βαρυχειμωνιά δεν αναφέρονται κυρίως σε εμάς, αλλά στις δυσκολίες τις δικές τους , έχουν συγκεντρώσει τέτοια κεφάλαια που δεν μπορούν να αποδίδουν συνεχώς μεγάλα κέρδη, για αυτό εντείνουν την εκμετάλλευση, για αυτό τσακώνονται για τη μοιρασιά των κονδυλίων του Ταμείου Ανάπτυξης, αυτού του υπερμνημονίου για το λαό. Δισεκατομμύρια που πάνε σε επιχειρηματικούς ομίλους για να κάνουν μπίζνες και να αυξήσουν τα κέρδη τους και στον πολύπαθο λαό της Βόρειας Εύβοιας , που προσπαθεί να συμμαζέψει τα συντρίμμια του , μοιράζει πετσοκομμένα επιδόματα.
Αυτά που ακούσαμε για ακόμα μια φορά από το πρωθυπουργό στη ΔΕΘ, για ανάπτυξη και σταθερότητα προσπαθούν να κρύψουν ότι οι επιχειρηματικοί όμιλοι τρώνε στο πλουσιοπάροχο τραπέζι κι οι εργαζόμενοι σερβίρουν, μαζεύουν τα αποφάγια και πληρώνουν τα σπασμένα. Η σταθερότητα της κυβέρνησης ή η ομαλότητα του ΣΥΡΙΖΑ που όπως είπε ο Τσίπρας θα τους ταράξει στην… νομιμότητα, έχουν τον ίδιο παρανομαστή, μόνιμη αστάθεια, ανασφάλεια, επίθεση στα δικαιώματα των εργαζομένων, του λαού, μισοζωή επιδομάτων. Ο ένας ρίχνει τις ευθύνες στον άλλο, όμως η αλήθεια είναι ότι αυτά είναι τα αποτελέσματα της πολιτικής της ΕΕ για την απελευθέρωση της ενέργειας και της ιδιωτικοποίησης της ΔΕΗ που εφάρμοσαν όλες οι κυβερνήσεις, η μεγάλη ιδέα των μονοπωλίων της «πράσινης μετάβασης» για να εξασφαλίσουν νέα πεδία κερδοφορίας, το εμπόριο ρύπων και το Χρηματιστήριο της Ενέργειας που θεσμοθέτησε ο ΣΥΡΙΖΑ, ο καθορισμός του φυσικού αερίου ως στρατηγικού μεταβατικού καυσίμου. Με βάση αυτή την πολιτική απαξιώθηκαν οι εγχώριες πηγές ενέργειας, εγκαταλείφθηκε σταδιακά ο λιγνίτης, που είναι φτηνό καύσιμο και η Ελλάδα έγινε εξαρτημένη από το εισαγόμενο φυσικό αέριο, πριν με το Ρωσικό και τώρα από το αμερικάνικο.
Με βάση αυτή τη πολιτική ξεφύτρωσαν παντού και άναρχα, χωρίς κανένα περιβαλλοντολογικό κριτήριο οι ανεμογεννήτριες και τα φωτοβολταικά, για να κονομάνε οι επιχειρηματικοί όμιλοι. Γι αυτό στην κορυφογραμμή της Νότιας Εύβοιας, στον Δήμο Καρύστου βρίσκονται εγκατεστημένες περίπου 500 ανεμογεννήτριες ενώ προωθούνται γιγάντια έργα σε παρθένες περιοχές όπως η οροσειρά της Διρφύς. Και για αυτό οι εργατικές λαϊκές οικογένειες της περιοχής από όλα αυτά το μόνο που έχουν πάρει είναι ο φόβος πριν ανοίξουν τους λογαριασμούς του ρεύματος".
Αναφέρθηκε στις προτάσεις του ΚΚΕ που δίνουν διέξοδο στα βάσανα του λαού, αλλά και στους διεθνείς εξελίξεις και ανταγωνισμούς, σημειώνοντας την εμπλοκή της χώρας μας και τους κινδύνους που προκύπτουν για το λαό, τονίζοντας ότι στις κρίσιμες στιγμές που ζούμε τίποτα δεν είναι δεδομένο.
Μαζική - Μαχητική απεργιακή απάντηση
Στο πλαίσιο αυτό τόνισε ότι η διέξοδος για τους εργαζόμενους και το λαό είναι η οργανωμένη πάλη μέσα από τα σωματεία, τις επιτροπές αγώνα.
"Από την εξέγερση του Καζακστάν, τον ξεσηκωμό στη Σρι Λάνκα, από τις απεργιακές κινητοποιήσεις στη Μεγάλη Βρετανία, στην Ισπανία, στην Ολλανδία, στη Γαλλία και τη Γερμανία αναδεικνύεται ότι σε όλα τα μήκη και τα πλάτη του κόσμου, οι εργαζόμενοι έχουν νεύρο, κι ότι αυτό προσπαθεί ο αντίπαλος να ηρεμήσει ή να καταστείλει.
Να μην του κάνουμε τη χάρη. Ο λαός να εμπιστευτεί τη δύναμη του, να βαθύνει τις ρωγμές με τη δύναμη της οργάνωσης και της πάλης του κι όχι να τις μπαλώσει, να αξιοποιήσει τις δυσκολίες του συστήματος, να μη του δώσει τη δυνατότητα να πάρει μια ακόμα ανάσα. Με αποφασιστικό μαζικό αγώνα για να διεκδικήσουμε ουσιαστικά μέτρα ανακούφισης και προστασίας του λαού, ενίσχυσης των μισθών και του λαϊκού εισοδήματος, αξιοπρεπή ζωή με σύγχρονα δικαιώματα.
Με προετοιμασία και οργάνωση «από τα κάτω». Στην ακρίβεια και στην ενεργειακή φτώχεια που μας βυθίζουν να δοθεί απάντηση με εστίες αντίστασης, πολύμορφες κινητοποιήσεις, διαδηλώσεις, απεργίες και μέτωπα πάλης σε κάθε κλάδο και χώρο δουλειάς, σε κάθε χώρο σπουδών, σε κάθε πόλη, γειτονιά και χωριό. Ένας για όλους και όλοι για έναν για να δοθεί μεγάλη μαζική πανελλαδική απεργιακή απάντηση που θα ταράξει όλη τη χώρα, για να βρεθούμε σε καλύτερες θέσεις, για να προχωρήσουμε ακόμα πιο αποφασιστικά, με συμμετοχή νέων εργατικών - λαϊκών δυνάμεων στον οργανωμένο αγώνα, για να δυναμώνουν οι προϋποθέσεις της εργατικής και λαϊκής αντεπίθεσης, της κοινωνικής συμμαχίας της εργατικής τάξης με τους βιοπαλαιστές αγρότες και τους αυτοαπασχολούμενους της πόλης".
Τόνισε την πολύτιμη πείρα που βγαίνει μέσα από τους νικηφόρους αγώνες που αναπτύχθηκαν σε μια σειρά χώρους δουλειάς, όπως στη ΛΑΡΚΟ, σημειώνοντας ότι "Αναδεικνύει την δύναμη της συλλογικής διεκδίκησης και του μαζικού αγώνα, τη σημασία της οργάνωσης των εργαζομένων στα σωματεία τους, της συμμετοχής στις συλλογικές διαδικασίες, στην επεξεργασία των αιτημάτων, της ανυποχώρητης διεκδίκησης τους, του να παραμένουν «μια γροθιά» σε κάθε καμπή του αγώνα, της συνέχειας, της εναλλαγής, της κλιμάκωσης της πάλης. Και τι να πρωτοπούμε για τη ψυχή και των αγώνα των εργαζομένων στη ΛΑΡΚΟ, που απέτρεψαν το σχέδιο πριν τρία χρόνια να τους πετάξουν στο δρόμο και έμειναν στις θέσεις τους, κατάφεραν να πάρουν τις αποζημιώσεις και παρά τις απολύσεις συνεχίζουν να πληρώνονται. Είναι μια σκληρή μάχη, η κατάσταση με τους ανταγωνισμούς διεθνώς είναι φωτιά, και παραμένει ο κίνδυνος να κλείσει ή να περιοριστεί κι άλλο μια τόσο σημαντική υποδομή με τεράστιες δυνατότητες για τις κοινωνικές και λαϊκές ανάγκες. Αυτός είναι ο καταστροφικός δρόμος ανάπτυξης του συστήματος που το μόνο δικαίωμα που του αναγνωρίζουμε είναι η ανατροπή του(...)
Σε αυτή τη πορεία αποτελεί σταθμό η απόφαση των εργαζομένων και πολλών σωματείων, συνδικαλιστών που ξεπέρασαν αναστολές, αψήφησαν εκβιασμούς κι απειλές για να αλλάξουν σελίδα στο Εργατικό Κέντρο Εύβοιας, μαζί με τους συνδικαλιστές και τα σωματεία που συσπειρώνονται στο ΠΑΜΕ, παραμερίζοντας τους εργατοπατέρες, τους εκπροσώπους του εργοδοτικού - κυβερνητικού συνδικαλισμού".
Κάλεσμα συμπόρευσης με το ΚΚΕ
Καταλήγοντας ο Θοδωρής Χιώνης, απηύθυνε κάλεσμα συμπόρευσης με το ΚΚΕ ώστε να δοθεί μια διαφορετική διέξοδος στους αγώνες των εργαζομένων και του λαού και να χαραχθεί ο δρόμος της ανατροπής και του σοσιαλισμού.
"Το ΚΚΕ μπορεί να κοιτάει στα μάτια τους εργαζόμενους, τους ανθρώπους του μόχθου, τους νέους και τις νέες σε όλη την Ελλάδα και στη Χαλκίδα, σε όλη την Εύβοια. Ξέρετε πως ποτέ δεν είπε ψέματα στο λαό, ποτέ δεν υποσχέθηκε εύκολες λύσεις, μπορεί και λέει την αλήθεια, υπερασπίζεται σταθερά τα εργατικά λαϊκά συμφέροντα γιατί είναι το μόνο Κόμμα που δεν έχει καμιά δέσμευση απέναντι σε επιχειρηματίες και εκατομμυριούχους, στα μονοπώλια, στις συμμαχίες τους, την ΕΕ και το ΝΑΤΟ. Το ΚΚΕ αποδεικνύει στη πράξη ότι μπορεί να εγγυηθεί ότι η οργάνωση της λαϊκής αντίστασης κι αντεπίθεσης θα έχει συνέχεια, διάρκεια και προοπτική. Δίνει διέξοδο στη λαϊκή πάλη, για να αξιοποιήσουμε κάθε δυσκολία, «ρωγμή» κι αστάθεια στο αστικό πολιτικό σύστημα, με σκοπό να περνάει ο λαός σε καλύτερες θέσεις μέχρι τη ριζική ανατροπή για την εξουσία. Γιατί έχει πρόγραμμα, σχέδιο που αποδεικνύει ότι ο λαός μπορεί να ζήσει με βάση τις σημερινές σύγχρονες δυνατότητες, που οδηγεί σε έναν ανώτερο τύπο οργάνωσης της οικονομίας και της κοινωνίας για την εξασφάλιση της λαϊκής ευημερίας, για την κοινωνία που μπορεί να ικανοποιήσει τις σύγχρονες ανάγκες μας.
Μια κοινωνία που καλλιεργεί την πρωτοβουλία, τη δημιουργικότητα, την πραγματικά καινοτόμα σκέψη και τη συνειδητή δράση, που απελευθερώνει όλες τις δυνατότητες ιδιαίτερα των νέων ανθρώπων. Γιατί είναι η κοινωνία που την εξουσία την έχει η εργατική τάξη, ο εργαζόμενος λαός κουμαντάρει τα κοινωνικοποιημένα μέσα παραγωγής με κεντρικό σχεδιασμό, γι' αυτό και μπορεί να απολαμβάνει όλο τον πλούτο που βγάζει με τα χέρια και το μυαλό του, τον ιδρώτα και τον κόπο του. Μπορούμε να γράψουμε το δικό μας σενάριο, ο λαός και η νεολαία να γίνουν πρωταγωνιστές, να πέσουν τίτλοι τέλους στη σημερινή βαρβαρότητα… Σε αυτό το δρόμο περπατάμε με τους λαούς όλου του κόσμου. Για το μεγάλο, το ωραίο, το συγκλονιστικό – για το Σοσιαλισμό που αποτελεί την απάντηση στον 21ο αιώνα".
