MY KTEO

Τετάρτη 14 Σεπτεμβρίου 2022

Υποκλοπές: Σύμπτωση ή επιλογή;


Του Μίλτου Χατζηγιαννάκη*

Φαίνεται πως ο κ. Μητσοτάκης φύλαγε το χειρότερο για το τέλος της θητείας του. Για δεύτερη φορά

στη Μεταπολίτευση, επίσημες κρατικές υπηρεσίες παρακολουθούν για λογαριασμό της κυβέρνησης της ΝΔ τους πολιτικούς της αντιπάλους - η πρώτη έφερε την υπογραφή του πατέρα του σημερινού Πρωθυπουργού. Σύμπτωση, ίσως και όχι.

Το σκάνδαλο των υποκλοπών δεν αποτελεί ένα μεμονωμένο επιχειρησιακό σφάλμα, όπως απεγνωσμένα προσπαθεί να πείσει την κοινή γνώμη το καθεστώς Μητσοτάκη. Η υπόθεση αποκάλυψε ένα μηχανισμό παρακολουθήσεων που αφορά χιλιάδες πολιτών, ενώ το προ μηνός ρεπορτάζ της εφημερίδας που αποτελεί την ενημερωτική ναυαρχίδα της συντηρητικής παράταξης για παρακολουθήσεις 7-8 ακόμα πολιτικών προσώπων μέσω “νόμιμων” (sic) επισυνδέσεων δεν διαψεύστηκε ποτέ.

Την ώρα που η κυβέρνηση της ΝΔ διασύρεται στους ευρωπαϊκούς θεσμούς, που η Ελλάδα εντάσσεται πλέον στον κατάλογο των χωρών που παραβιάζουν κεκτημένες ευρωπαϊκές φιλελεύθερες αξίες και το κράτος Δικαίου, την ίδια ώρα που το σύνολο σχεδόν των διεθνών ΜΜΕ κάνουν λόγο για το ελληνικό “Watergate”, το Μέγαρο Μαξίμου, οχυρωμένο πίσω από μια προκλητικά αβάσιμη και αντισυνταγματική επίκληση του απορρήτου, θεωρεί ότι μπορεί να βγάλει από το κάδρο του ελέγχου και των ευθυνών τον ίδιο τον κ. Μητσοτάκη.

Η αντικειμενική πολιτική ευθύνη για την ΕΥΠ ωστόσο είναι αναπόδραστη και ανήκει αποκλειστικά στον σημερινό Πρωθυπουργό. Ο ίδιος ο κ. Μητσοτάκης έσπευσε δια νόμου να θέσει την υπηρεσία πληροφοριών υπό τον έλεγχό του. Είναι ανήκουστο αν όχι μνημείο θράσους να θεωρεί ότι μπορεί η παραίτηση ενός μετακλητού υπαλλήλου (και ανηψιού του - σύμπτωση, ίσως και όχι) να κλείσει τη δυσώδη αυτή υπόθεση, που αποτελεί μείζον ζήτημα για τη Δημοκρατία και βαριά προσβολή στο Σύνταγμα και τη θεσμική ομαλότητα της χώρας.

Απέναντι σε αυτή την προφανή πραγματικότητα, το καθεστώς Μητσοτάκη επιχειρεί να επιβάλλει ως κανονικότητα στη χώρα μια διαρκή και επαναλαμβανόμενη αντιδημοκρατική εκτροπή. Λέει “όλα στο φως” και ταυτόχρονα επιβάλει ομερτά για το σκάνδαλο των υποκλοπών, δηλητηριάζοντας την πολιτική ζωή με fake news και θεωρίες συνωμοσίας για ξένα κέντρα που απεργάζονται την πτώση του. Με Λουδοβίκεια προσέγγιση, ταυτίζει τη σταθερότητα με την προσωπική του πολιτική επιβίωση, την έλλειψη λογοδοσίας, την καταπάτηση του κράτους Δικαίου, τη διαφθορά και το παρακράτος.

Η μόνη υπηρεσία που μπορεί πλέον να προσφέρει ο κ. Μητσοτάκης στην ελληνική Δημοκρατία είναι διπλή: Αφενός μεν, να διατάξει την άρση του απορρήτου για να μάθει επιτέλους ο ελληνικός λαός τους λόγους που παρακολουθούνταν ο κ. Ανδρουλάκης, ο κ. Κουκάκης, πιθανότατα ο κ. Σπίρτζης και ποιος ξέρει πόσοι ακόμα.

Αφετέρου δε, να παραιτηθεί. Εφόσον όμως δεν φαίνεται να διαθέτει τις απαραίτητες πολιτικές αρετές για να το πράξει, συνιστά πατριωτικό καθήκον κάθε δημοκρατικής δύναμης, κάθε δημοκρατικού πολίτη, κάθε προοδευτικού ανθρώπου σε όλο το φάσμα της πολιτικής ζωής να πρωτοστατήσει στον αγώνα για την πολιτική αλλαγή και να στείλει τον κ. Μητσοτάκη σπίτι του.

Η κυβέρνηση προοδευτικής συνεργασίας την επόμενη μέρα από τις κάλπες της απλής αναλογικής, στην υπηρεσία του λαού και του δημόσιου συμφέροντος, αποτελεί τη μόνη λυτρωτική διέξοδο για τη Δημοκρατία μας.

*Ο Μίλτος Χατζηγιαννάκης είναι βουλευτής Ευβοίας και αναπλ. τομεάρχης Εσωτερικών, υπεύθυνος για την Αυτοδιοίκηση, του ΣΥΡΙΖΑ-Προοδευτική Συμμαχία