Μέσα στο γενικότερο κλίμα της ακρίβειας, των πλειστηριασμών και της κυβερνητικής ανικανότητας κυριαρχεί ένα ερώτημα.
Πρέπει να μας ενδιαφέρει το θέμα των υποκλοπών; Και αν ναι γιατί.
Ο εύκολος δρόμος θα ήταν να κάνουμε μια μεγάλη επιστημονική ανάλυση για την σημασία των προσωπικών δεδομένων και την διασφάλιση τους από το κράτος δικαίου, όμως, δεν είναι μόνο αυτό το θέμα μας.
Δυο είναι τα κυρίαρχα θέματα.
1ον. Έγινε παρακολούθηση από την ΕΥΠ και δεν υπάρχει η δυνατότητα κανενός ελέγχου για την ορθότητα της πράξης μιας κρατικής υπηρεσίας.
2ον και σημαντικότερο στην όλη ιστορία εμπλέκεται το Πρωθυπουργικό γραφείο, όπου και εδώ δεν υπάρχει δυνατότητα ελέγχου, καθώς επικαλούνται στην εξεταστική επιτροπή την απόρρητη φύση του θέματος.
Όπως όλοι καταλαβαίνουμε έχουμε μια θεσμική ΕΚΤΡΟΠΗ, όπου την απόλυτη ευθύνη φέρει ο Πρωθυπουργός. Ο Πρωθυπουργός που ενώ οφείλει να προασπίζει ως θεσμικό όργανο της πολιτείας την διαφάνεια και την λογοδοσία πράττει το ακριβώς αντίθετο. Οι θεσμοί δεν ανήκουν προσωπικά στον κύριο Μητσοτάκη, έχει επομένως θεσμική υποχρέωση να διευκολύνει και όχι να θέτει εμπόδια στην διαλεύκανση της υπόθεσης αυτής. Είναι θέμα δημοκρατίας.
