Ο,τι και να λένε τις εκλογές θα τις κρίνει η λεγόμενη περιρρέουσα ατμόσφαιρα. Όσα μέτρα και να πάρει η Κυβέρνηση για την ακρίβεια το φαινόμενο που εξαρτάται από πολλούς κυρίως εξωγενείς παράγοντες δεν πρόκειται να καταπολεμηθεί εύκολα και βεβαίως θα αφήσει τη σκιά του. Απογοητευμένος και θυμωμένος ο μέσος ψηφοφόρος θα καταψηφίσει την Κυβέρνηση για να την τιμωρήσει.
Την ίδια στιγμή όχι πολύ θερμά θα θέλει να πιστεύει ότι οι επόμενοι με κάποιο μαγικό τρόπο θα τρομάξουν το κύμα ανατιμήσεων. Επιπλέον όμως είναι και το θέμα των υποκλοπών. Είναι ή δεν είναι ενορχηστρωτής ο Μητσοτάκης; τρέχα γύρευε.
Αν κάποτε αποδειχθεί κάτι όλα θα έχουν κριθεί στις κάλπες. Τώρα για τα άλλα που καμαρώνει η Κυβέρνηση ως επιτεύγματα μεταξύ αυτών η ψηφιακή διακυβέρνηση, η εξωτερική πολιτική, η αύξηση του ΑΕΠ άρα και του βιοτικού επιπέδου, η μείωση της ανεργίας, η μείωση του δημόσιου χρέους, ο ερχομός ξένων επενδύσεων η κρίσιμη μάζα των ψηφοφόρων θα τα αγνοήσει ή θα τα λάβει υπ όψιν της;
