49 χρόνια μετά τον ηρωικό ξεσηκωμό του λαού και της νεολαίας, τα ανεκπλήρωτα οράματα του Πολυτεχνείου φωτίζουν σήμερα τον αγώνα μας για ζωή, μόρφωση, δουλειά με δικαιώματα!
Ο εορτασμός της 17ης του Νοέμβρη δεν είναι απλά ημέρα
μνήμης. Είναι μέρα δράσης και οργανωμένου αγώνα, ιδιαίτερα σήμερα που οι
οικογένειές μας έρχονται αντιμέτωπες με το τεράστιο κύμα ακρίβειας που σαρώνει
τα πάντα. Που μπαίνουν ολοένα και νέα εμπόδια στην προσπάθειά μας να στηρίξουμε
τα παιδιά μας, στο κατά τα άλλα δημόσιο σχολείο. Που βλέπουμε τις μορφωτικές
ανάγκες των μαθητών να στριμώχνονται στα στενά δημοσιονομικά όρια που
διαμορφώνουν με τους νόμους τους, ιδιαίτερα τα τελευταία 12 χρόνια, όλες οι
κυβερνήσεις.
Το σύνθημα «Έξω οι ΗΠΑ! Έξω το ΝΑΤΟ» που ήταν γραμμένο στις
πύλες του Πολυτεχνείου, γίνεται σήμερα πιο επίκαιρο από ποτέ, τη στιγμή που
ένας νέος πόλεμος έχει ξεσπάσει, στη γειτονιά μας αυτή τη φορά, με τη χώρα μας
να εμπλέκεται όλο και πιο βαθιά τόσο οικονομικά, όσο και στρατιωτικά. Άλλωστε
τι θα πει «ΝΑΤΟϊκή προστασία» το γνωρίζει πολύ καλά ο λαός μας, ο λαός της
Κύπρου, οι λαοί των Βαλκανίων και της Μέσης Ανατολής.
Στις σημερινές πολύ δύσκολες συνθήκες έχουμε ευθύνη και
χρέος απέναντι σε εμάς και τα παιδιά μας να σταθούμε γερά στα πόδια μας. Να
συμβάλλουμε από τη μεριά μας να μείνουν ζωντανά τα μηνύματα του Πολυτεχνείου,
για συλλογικό οργανωμένο αγώνα, που γεννά ανεξάντλητα όρια αντοχής και δύναμης
στον άνθρωπο!
Αν κάτι αποδεικνύει και ο ξεσηκωμός του Πολυτεχνείου αλλά
και η παλαιότερη και πιο πρόσφατη ιστορία είναι πως όταν ο λαός θέλει, μπορεί
να τα βάλει και με τον πιο δυνατό αντίπαλο, χωρίς να χάνει πολύτιμο χρόνο
αναμένοντας σωτήρες που ποτέ δεν εμφανίζονται!
