Με μία φωτογραφία με το Δήμαρχο Καρύστου Λευτέρη Ραβιόλο και την Ευδοξία Ξυπόλητου, τη διευθύντρια Νοσηλευτικής του Νοσοκομείου Καρύστου που έφυγε από τη ζωή το Σάββατο από ανακοπή καρδιάς στα 58 της χρόνια, ο δημοτικός σύμβουλος Καρύστου Θανάσης Ζαφείρης την αποχαιρετά και το αντίο είναι ιδιαίτερα συγκινητικό.
Η 58χρονη είχε εκλεγεί στο παρελθόν δημοτική σύμβουλος με το συνδυασμό του Λευτέρη Ραβιόλου και το 2019 σύμβουλος Κοινότητας Μαρμαρίου.
Η κηδεία της θα τελεστεί σήμερα στις 2 το μεσημέρι στον Ι.Ν. Αγίου Γεωργίου στο Μαρμάρι.
Το "αντίο" του Θανάση Ζαφείρη:
ΑΦΙΕΡΩΜΑ ΣΤΟ ΚΟΡΙΤΣΙ ΤΗΣ ΔΙΠΛΑΝΗΣ ΜΑΣ ΠΟΡΤΑΣ
ΠΟΥ ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΠΙΑ ΜΑΖΙ ΜΑΣ.
Λένε, όσοι σε αυτές τις κορυφαίες ανθρώπινες στιγμές επιμένουν να φιλοσοφούν, ότι με κατάπλου σε λιμάνι μοιάζει ο θάνατος του ηλικιωμένου.
Και με ναυάγιο ο θάνατος του νεότερου ανθρώπου.
ΕΣΥ σήμερα φίλη Ευδοξία, έσπευσες να επιβεβαιώνεις το δεύτερο.
Τα λόγια, όμως, είναι φτωχά ώστε να καλύψουν το “τεράστιο κενό” που δημιουργεί η “απουσία της”.
Γιατί κανείς από εμάς, που την γνωρίσαμε δεν μπορεί να δεχθεί… αδυνατεί να πιστέψει ότι ΕΣΥ, μια αστείρευτη πηγή ζωντάνιας … ανεξάντλητης ενέργειας και θετικής σκέψης θα άφηνες πίσω σου, τόσο ξαφνικά, αυτό το ΚΕΝΟ!
Υπήρξε ο άνθρωπος της διπλανής πόρτας για κάθε πάσχοντα μέσα και έξω από το νοσοκομείο Καρύστου.
Ήξερε να δίνει απλόχερα την βοήθεια της σε κάθε έναν που είχε ανάγκη και να συνδράμει πρόθυμα, να στηρίζει και να ενθαρρύνει, να συμβουλεύει και να καθοδηγεί κάθε συνάδελφο και κάθε συναδέλφισσα, που αντιμετώπιζε προβλήματα.
Διέθετε έναν μοναδικό τρόπο να μπαινοβγαίνει στα σπίτια αλλά και στις καρδιές όλων μας, με τη σθεναρή αξιοπρεπή, αξιοζήλευτη και σεβάσμια στάση της ζωής της.
Ευδοξία θα περάσεις για την ένεση...
Ευδοξία θα περάσεις για την αλλαγή του τραύματος...
Ευδοξία θα περάσεις να πάρεις τις εξετάσεις..
Ευδοξία θα πρέπει να πάρουμε την πίεση... τρέξε Ευδοξία…
Ήταν η Ευδοξία όλων μας..
Όμως, αγαπημένη μας φίλη, εμείς που σε γνωρίζουμε πάνω από 40 χρόνια , νομίζω πως έχουμε το δικαίωμα να προσθέσουμε δυο λόγια, πάρα πάνω .
Ότι για σένα η φιλία ήταν πάντα κάτι ιερό, μοναδικό… σπάνιο.
Όπως μοναδικά σπάνια στις μέρες μας ήταν η υποδειγματική της ανιδιοτέλεια, το απέραντο της μεγαλοψυχίας της, η ειλικρινής της ευγένεια … το “καθαρό” της βλέμμα, η αυθόρμητη φιλοτιμία της, η αγάπη της για τον άνθρωπο!
Όλα… μια τεράστια ανοικτή αγκαλιά!
Πορευτήκαμε μαζί για 25 ολόκληρα χρόνια με στόχο και αφοσίωση στην αποστολή που μας ανάθεσαν οι πολίτες του Δήμου, δίνοντας μια σκληρή, καθημερινή μάχη, προκειμένου να ανταποκριθούμε με ευθύνη απέναντι στα προβλήματα όλου του Δήμου και πάντα με γνώμονα ότι ο Δήμος υπάρχει, όχι για να αναπαράγει το μηχανισμό του, αλλά για να υπηρετεί την κοινωνία και τις ανάγκες της.
Ήσουν πάντα και εκεί.
Στα εύκολα και στα δύσκολα.
Στις χαρές και στις λύπες.
Σε μεγάλους αγώνες και σε ανηφορικά μονοπάτια.
Σεμνά, διακριτικά, αλλά με πείσμα, πίστη και αφοσίωση.
Δώσαμε όλα αυτά τα χρόνια κομμάτι του εαυτού μας, ώστε ή νότιος Καρυστία να μπει με επιτυχία στο κέντρο των εξελίξεων σε όλους τους τομείς, ανοίγοντας σχεδόν όλα τα κεφάλαια, που θα της επέτρεπε να ατενίζει το μέλλον με περισσότερη αισιοδοξία και εξωστρέφεια .
Για αυτό θρηνούν για σένα σήμερα, όλοι αυτοί που πάλεψες μαζί τους, που αγωνίστηκες πολιτικά μαζί τους, που γέλασες μαζί τους, που πορεύτηκες μαζί τους και έκλαψες μαζί τους.
Σε ευχαριστούμε για όσα μας πρόσφερες.
Σε ευχαριστούμε που ομόρφυνες τη ζωή μας.
Να είσαι σίγουρη, ότι αναχωρώντας από αυτό τον μάταιο κόσμο αφήνεις πίσω σου ένα ανεξίτηλο αποτύπωμα καλοσύνης, δοτικότητας και ήθους που για πάντα θα μας συντροφεύει και πάντα θα κρατάει ζωντανή την παρουσία σου στις μνήμες, όλων μας.
Και τώρα Ευδοξία τι γίνεται;
Μπορούμε άραγε να αποχαιρετιστούμε;
Όχι δεν μπορούμε να αποχαιρετιστούμε.
Εσύ είσαι ασφαλής πια.
Η φυσική σου σιωπή θα αναδεικνύει διαρκώς το μέγεθος της προσφοράς σου στην μικρή μας κοινωνία, στην πολιτική σου διαδρομή, στο εύρος των αισθημάτων σου και το ανεξάντλητο περίσσευμα της ψυχής σου.
Εμείς όμως;
Υπήρξαμε, τυχεροί που ζήσαμε κοντά σου ως φίλοι και συνοδοιπόροι .
Καλό ταξίδι στου Παραδείσου τις γειτονιές που σήμερα μεταναστεύεις…
