Με αφορμή την πεζοπορία & διαμαρτυρία για την αποτροπή εγκατάστασης Αιολικών Σταθμών στον ορεινό όγκο Δίρφης – Ξηροβουνίου στην Κεντρική Εύβοια, ας γνωρίσουμε καλύτερα έναν από τους τελευταίους θύλακες της άγριας ζωής στο νησί (και όχι μόνο).
Στη Δίρφη, γνωστή και ως Όρος Δίρφυς, χτυπάει η «καρδιά» της
Εύβοιας. Η πιο ψηλή κορυφή της, εκεί που λέγεται ότι υπήρχε ναός αφιερωμένος
στη «Διρφύα ή Ουράνια Ήρα», υψώνεται στα
Οι δύο ορεινοί όγκοι στέκονται σχεδόν αντικρυστά και
προκαλούν δέος καθώς αποτελούν τα υψηλότερα βουνά Εύβοιας. Στις πλαγιές, τις
χαράδρες και τα οροπέδιά τους ο επισκέπτης θα μαγευτεί από την ομορφιά των
τοπίων, την αφθονία των τρεχούμενων νερών αλλά και τον πλούτο της βιοποικιλότητας
που εδώ, πραγματικά, θριαμβεύει.
Καστανιές, βελανιδιές, έλατα, πλατάνια αλλά και πευκοδάση
στα χαμηλότερα τμήματα συνθέτουν το έντονο «πράσινο» της περιοχής που αποτελεί
αναντικατάστατο καταφύγιο για ενδημικά φυτά και αγριολούλουδα, μεταξύ των
οποίων το Himantoglossum jankae (είδος ορχιδέας), και το Carduus euboicus
(είδος αγκαθιού, με μικρή περιοχή εξάπλωσης το 60% της οποίας βρίσκεται στην
υπο-ζώνη όπου σχεδιάζεται να εγκατασταθούν οι ΑΣΠΗΕ).
Παλαιότερα η περιοχή ήταν σημαντική για τον Χρυσαετό και το
Όρνιο. Σήμερα πετούν εδώ Φιδαετοί, Αετογερακίνες και Βουνοτσίχλονα ενώ, στα
«εμβληματικά» πουλιά της περιοχής συγκαταλέγονται οι Μπούφοι, η Πετροπέρδικα
και ο Πετρίτης, μαζί φυσικά με τον Σπιζαετό που αποτελεί και ένα από τα είδη
χαρακτηρισμού της περιοχής ως Σημαντικής για τα Πουλιά (ΣΠΠ).
Τους επόμενους μήνες, βρείτε τρόπο να επισκεφτείτε τα πανέμορφα βουνά της Κ. Εύβοιας. Εάν υλοποιηθούν τα σχέδια εγκατάστασης των 51 Α/Γ, πιθανώς να είναι η τελευταία φορά που θα δείτε τις κορυφογραμμές τους ανέπαφες και θα απολαύσετε τα μαγευτικά τοπία που προσφέρουν.
Elliniki Ornithologiki Etaireia
