Το καλύτερο τασάκι είναι η μάπα του εχθρού σου, έλεγε μία παλιά παροιμία που μόλις έβγαλα. Το δεύτερο καλύτερο, είναι στα σκαλάκια της Λεωφόρου μετά από παστέλι του Παλάσιος. Και το τρίτο και καλύτερο, είναι μπροστά από ένα μπουζούκι που μερώνει τους καημούς και τα ντέρτια σου.
Πλεύρη, καταλαβαίνω ότι έχεις μια δουλειά να κάνεις, και το σέβομαι. Δεν είμαστε τόσο αντίθετοι εμείς οι δύο όσο νομίζεις. Είμαστε οι δυο πλευρές του ίδιου νομίσματος.
Είμαι ο Ντε Νίρο και είσαι ο Πατσίνο στο Heat. Δεν είναι μούτρα για Πατσίνο αυτά θα πούνε κάποιοι. Έστω. Αλλά αυτοί είμαστε και μόλις καθίσουμε ο ένας απέναντι από τον άλλον θα συνεννοηθούμε σαν δυο παλιοί φίλοι.
Ελπίζω να την πιάνεις την σινεφίλ αναφορά γιατί ξέρω ότι είσαι κυρίως ένας μεγάλος θεατράνθρωπος. Αν όχι, σκέψου ότι εγώ είμαι ο Σεφερλής και εσύ ο Καπετάνιος λίγο πριν τις παίξουμε.
Άκου τώρα τι γίνεται. Και να μην κάπνιζα, την Πρωτοχρονιά θα έκανα ένα τσιγάρο. Είναι σαν το κόκκινο βρακί: θα βάλεις ένα εκείνο το βράδυ, κι ας μην φοράς καθόλου γενικά.
Τσιγάρο, είπα; Πούρο εννοούσα. Δεν μου αρκεί να βρωμάνε τσιγαρίλα τα ρούχα των διπλανών μου. Γιορτές είναι. Ας το ρίξουν κι αυτοί λίγο έξω. Ώρα για κάτι διαφορετικό.
Αν ήθελα να βρωμάω μόνο εγώ, κάπνιζα και στο σπίτι μου. Σημασία έχει το μοίρασμα. Κανένας μόνος τέτοιες μέρες.
Και σιγά το πρόστιμο. Εκατό ευρώ ζημιά που λέει και ο Τάκης.
Λοιπόν. Ξέρεις που θα ‘μαι απόψε αλλά και να μην ξέρεις, εγώ θα ανεβάσω φωτογραφία και θα ταγκάρω το μέρος. Στείλε τα παλικάρια σου ή έλα μόνος σου, και όποιος απ’ τους δυο μας στο τέλος θα στέκεται ακόμα όρθιος, θα έχει και το δίκιο. Μην αργήσεις.
Το κείμενο είναι προϊόν μυθοπλασίας από news247.gr
