Η Ελίνα, 40, χώρισε στα 35 από μια μεγάλη σχέση και τον τελευταίο χρόνο προσπαθεί να κάνει παιδί με δότη σπέρματος. Η Eρση, 35 ετών, περιμένει πότε ο σύντροφός της, 39, θα νιώσει σίγουρος ότι θέλει να γίνει πατέρας. Η Μαίρη και ο Στέφανος, 38 ετών και οι δύο και νέοι γονείς, ήθελαν να είναι σίγουροι ότι μπορούν να αντεπεξέλθουν οικονομικά πριν κάνουν το μεγάλο βήμα. Η Αριάδνη έμεινε έγκυος στα 43 σε σχέση εκτός γάμου και αποφάσισε να γίνει μόνη της και μάνα και πατέρας. Η Αλίκη, 33 ετών, ολοκληρώνει το διδακτορικό της. Πού να χωρέσω ένα παιδί; Εγώ είμαι το παιδί! λέει.
Κοιτώντας γύρω, οι νέοι γονείς δεν είμαστε και τόσο νέοι. Πολλοί από όσους κάναμε παιδί σε προχωρημένη ηλικία το κάναμε κατόπιν ώριμης σκέψης, έχοντας βάλει κάτω τα οικονομικά (για πόσα χρόνια θα κάνω δεύτερη δουλειά;), τα συναισθηματικά (είναι ο/η σύντροφος της ζωής μου;), τα οικογενειακά (θα έχουμε βοήθεια από μαμάδες/γιαγιάδες;), πασχίζοντας να καταλάβουμε εάν αυτή η τσιμπιά στο στομάχι είναι το βιολογικό ρολόι, το μητρικό ένστικτο ή απλώς η πείνα μας. Κι όταν τελικά ήρθε το παιδί, όλα ξεκαθάρισαν και αρχίσαμε να χτυπιόμαστε που καθυστερήσαμε τόσο, ήμασταν πολύ μεγάλοι για το δεύτερο. Η αγάπη είχε αργήσει (μια δεκαετία) και μια μέρα.
Δεν είναι όμως μόνο το άγχος των οικονομικών ή ότι η γενιά μας ενηλικιώθηκε με καθυστέρηση. Κατά βάθος, πάντα ήξερα ότι θέλω να κάνω παιδιά σε νεαρή ηλικία, λέει η Ελένη, 34 ετών. Ομως, δεν μου είχε περάσει ποτέ απ’ το μυαλό να το συζητήσω με τους εκάστοτε συντρόφους μου. Στις ηλικίες των 25, κουβαλούσαμε ακόμη συλλογικά ως γενιά τη διάθεση να απορρίψουμε οτιδήποτε συμβόλιζε τον τρόπο ζωής των γονιών μας, κι αυτό φαίνεται ακόμη και από τον τρόπο που συζητούσαμε γι’ αυτό. Τότε, το να είχες διάθεση να κάνεις οικογένεια πριν από τα 35 ήταν το αντίθετο του cool. Δεν είναι τυχαίο που χρησιμοποιούσαμε υποκοριστικά: να ανοίξουμε ένα σπιτάκι, να κάνουμε ένα παιδάκι – αυτά ήταν τα απόλυτα συνθήματα ενός μικροαστικού ονείρου, το οποίο θέλαμε να ξεπεράσουμε.
Επίσης, για τις γυναίκες έπαιξε, θεωρώ, μεγάλο ρόλο η φεμινιστική αφύπνιση: πολλά σύγχρονα κορίτσια στη δεκαετία των 25-35 ετών θέλησαν –και σωστά–, κυνηγώντας σπουδές και καριέρα, να σπάσουν το στερεότυπο της γυναίκας που ο προορισμός της είναι να δημιουργήσει οικογένεια και να κλειστεί σε ένα σπίτι. Δεν νομίζω πως είχαμε τότε αντιληφθεί ότι θα μπορούσαμε να τα έχουμε και τα δύο, αν είχαμε αναζητήσει συντρόφους που δεν θα θεωρούν το μεγάλωμα του παιδιού ως αυστηρά γυναικεία υποχρέωση.
kathimerini.gr
