Ο Κυριάκος Μητσοτάκης όταν το Γενάρη του 2016 αναδείχτηκε πρόεδρος της Νέας Δημοκρατίας ήταν αντιδημοφιλής ακόμη και στο εσωτερικό της γαλάζιας παράταξης. Οι λόγοι που εξελέγη είναι μια άλλη πολύπλοκη και πολυπαραγοντική ιστορία. Βρέθηκε όμως μπροστά στη διττή πρόκληση να ελέγξει το κόμμα του, να το ξαναστήσει στα πόδια του και να «απαλλάξει» τη χώρα από το ΣΥΡΙΖΑ που έκαιγε τα σενάρια της αριστερής παρένθεσης το ένα πίσω από το άλλο.
Το ενδιαφέρον του κ. Μητσοτάκη για τον τόπο, τους πολίτες και πως θα ζήσουμε όλοι μαζί καλύτερα ήταν ασθενικό από την αρχή και αυτό το γνώριζαν όσες και όσοι είχαν παρακολουθήσει την πολιτική του πορεία. Αντίθετα είχε δύο ισχυρά κίνητρα. Να αναμετρηθεί με το βάρος μιας ισχυρής πολιτικής οικογενείας και να λύσει τα όποια συμπλέγματα στις πλάτες μιας χώρας και να υπηρετήσει την τάξη των ανθρώπων που θεωρούσαν εαυτούς ως νόμιμους ιδιοκτήτες της χώρας και η εξουσία της αμφισβητήθηκε από την ελληνική πολιτεία τα χρόνια 2015-2019.
Τότε μπήκαν οι βάσεις για αυτό που ζούμε τα τελευταία τέσσερα χρόνια. Συγκροτήθηκε μια ιδεολογική πλατφόρμα με ακραία νεοφιλελεύθερα χαρακτηριστικά, γιατί αυτό εξυπηρετούσε την τάξη του. Θεσμοθέτησε και κατέστησε «κανονικότητα» τις απευθείας συνδιαλλαγές ανάμεσα στην εκτελεστική εξουσία και τους επιχειρηματίες. Έδωσε την υπόσχεση και την τήρησε της διανομής αγαθών όταν το κόμμα βρίσκεται ή όταν επανέρχεται στην εξουσία.
Ας μην αναρωτιόμαστε λοιπόν γιατί η κυβέρνηση δεν αντιδρά και ο Πρωθυπουργός κωφεύει, όταν πιάνονται με τη γίδα στην πλάτη ο Πάτσης, ο Χειμάρας, υπουργοί και κυβερνητικά στελέχη για απευθείας αναθέσεις όπως η Σοφία Νικολάου, ο Κυριάκος Πιερρακάκης, ο Κωστής Χατζηδάκης και οι υπόλοιποι ενός μακρύ καταλόγου.
Τα σκάνδαλα των κυβερνητικών στελεχών, είναι το πολιτικό deal του Κυριάκου Μητσοτάκη με τη «βάση» του.
https://www.avgi.gr/editorial/435299_meta-politiki-kai-skandala
