Τα απεργιακά συλλαλητήρια στην Χαλκίδα και σε άλλες πόλεις του νομού καταγράφηκαν ως τα μαζικότερα των τελευταίων χρόνων. Νεότεροι σε ηλικία άνθρωποι, που βγήκαν μαζικά στον δρόμο, δεν είχαν ξαναζήσει κάτι τέτοιο. Το έδειχναν άλλωστε ο ενθουσιασμός τους στα συνθήματα, η οργή στο πρόσωπό τους, η δύναμη και ο παλμός της φωνής τους. Οι παλλαϊκές απεργιακές συγκεντρώσεις έστειλαν μήνυμα ότι κανένα συγχωροχάρτι δεν δίνει ο λαός σ' αυτούς που ρίχνουν τις ευθύνες για το έγκλημα στην «κακιά τη χώρα» για να γλιτώσουν την οργή του λαού, ενώ «φταίνε τα κέρδη κι αυτοί που κυβέρνησαν και κυβερνούν τη χώρα», όπως ακούστηκε ξανά και ξανά στα μεγαλειώδη συλλαλητήρια.
