Ο Δημοσθένης θέλει να κάνει μια τελευταία «αρπαχτή» πριν αποσυρθεί από την ενεργό δράση στη «Γη της ελιάς».
Γράφει ο Άρης Σταυρίδης
Ο Δημοσθένης, μετά και από τη στυγερή δολοφονία του γιου του, καταλαβαίνει πως ήρθε η ώρα να εγκαταλείψει την εγκληματική δράση του στη «Γη της ελιάς». Ο εγκέφαλος της συμμορίας που δρα χρόνια στην περιοχή, με την βοήθεια του Κωνσταντίνου, είναι καταβεβλημένος ψυχολογικά και θέλει να απολαύσει τους «κόπους» του με σχετική ηρεμία τα επόμενα χρόνια της ζωή του.
Επιπλέον, δέχεται ασφυκτική πίεση από τον Κωνσταντίνο, στον οποίο έχει υποσχεθεί την «ελευθερία» του, αλλά και από την Ασπασία, η οποία δεν μπορεί να χωνέψει την απώλεια του γιου της, και την Ειρήνη, η οποία επιδεικνύει προκλητικά παραβατική συμπεριφορά.
Όμως, ο Δημοσθένης δεν εννοεί να καταθέσει τα όπλα χωρίς μάχη. Η σκέψη του είναι πως χρειάζεται ένα τελευταίο μεγάλο κόλπο που θα του επιτρέψει να ζήσει το υπόλοιπο της ζωής του πολυτελώς και ταυτόχρονα να «κλείσει» τους λογαριασμούς του με τους ανθρώπους που έβαλαν εμπόδια στον δρόμο του.
Ποιοι είναι αυτοί; Μα φυσικά οι Βρεττάκοι. Ο Ισίδωρος «έκλεψε» από τα χέρια του τη δημαρχία και εμπόδισε την προσπάθειά του να βάλει πόδι στην εταιρία του με όχημα τη Μυρτάλη.
Το σχέδιο του Δημοσθένη λοιπόν είναι να απαγάγει τον Μάνο και να ζητήσει λύτρα. Αυτός είναι ο εγκέφαλος της απαγωγής που θα συγκλονίσει την περιοχή και θα κινητοποιήσει τους πάντες για την απελευθέρωση του ομήρου;
Όμως, ο Καπερνάρος έχει παραλείψει στους υπολογισμούς του να λάβει υπόψη την αποφασιστικότητα της Δήμητρας να φτάσει στην άκρη του νήματος που οδήγησε στον θάνατο του Κίμωνα. Στην προσπάθειά της θα βρει αναπάντεχο σύμμαχο στο πρόσωπο της Ασπασίας, η οποία έχει αρχίσει να αμφιβάλει για την αλήθεια των λόγων του άνδρα της.
Οι δύο γυναίκες θα συνεργαστούν χωρίς την γνώση του Δημοσθένη, ο οποίος θα βρεθεί σύντομα προ απροόπτου.
iEidiseis.gr
